Wypożyczalnia sprzętu górskiego

Wypożyczalnia Sprzętu Górskiego

Zapraszamy do korzystania z wypożyczalni sprzętu górskiego. U nas zaopatrzycie się w w ekwipunek alpinistyczny i turystyczny na każde warunki. Zarówno zimowy, jak raki, czekany czy ABC lawinowe: detektor, sondę oraz łopatę, jak i typowo letni – zestawy via ferrata. Zarówno sprzęt turystyczny – np. kijki trekkingowe – jak i wyposażenie wspinaczkowe: uprzęże, kaski, karabinki, przyrządy zjazdowe, taśmy czy prusiki. Wypożyczamy również zaawansowaną elektronikę, używaną na górskich wyprawach: radiotelefony, urządzenia GPS czy telefon satelitarny. Na życzenie możemy zorganizować także wiele innych elementów wyposażenia, jeżeli okażą się potrzebne na Waszych wyjazdach.

Zawsze dbamy o to, aby łączyć atrakcyjne ceny z doskonałą jakością sprzętu. Nasz ekwipunek jest nowy. Jeśli coś się zużyje, jest natychmiast wymieniane. Na co dzień jesteśmy wysokogórskim biurem podróży i organizatorem szkoleń w górach. Dlatego możecie mieć pewność, że sprzętu, który oddajemy w Wasze ręce, używamy sami: my oraz uczestnicy naszych kursów i wypraw. Ekwipunek ten nie może zawieźć w najwyższych górach świata, nie zawiedzie zatem także i Was.

Wypożyczalnia ma dwa oddziały:

w Krakowie przy ul. Królowej Jadwigi 29/17
w Bielsku-Białej przy ul. Chełmskiej 5

Jesteśmy elastyczni zarówno czasowo jak i przestrzennie. Najlepiej umówić się z nami telefonicznie. Jedziecie z daleka i w Krakowie będziecie tylko przejazdem o 4 nad ranem? Dla nas to nie problem. Potrzebujecie odebrać lub zwrócić sprzęt w innej części Bielska? To też da się zrobić. A jeśli do Krakowa ani Bielska Wam nie po drodze, możemy potrzebne Wam wyposażenie wysłać przesyłką kurierską nawet na drugi koniec Polski.

Tak wygląda sprzęt nurkowy do wypożyczenia w naszej wypożyczalni sprzętu do nurkowania w Bielsku Białej

Nazwa sprzętu	Cena	Ilość
Raki turystyczne koszykowe	25 PLN
Czekan turystyczny	20 PLN
Czekan turystyczny + raki turystyczne koszykowe	40 PLN
Raki automatyczne	35 PLN
Raki półautomatyczne	35 PLN
Raczki turystyczne z zębami	15 PLN
Kijki trekkingowe	15 PLN
Detektor lawinowy 3-antenowy	45 PLN
Sonda lawinowa	20 PLN
Łopata lawinowa	20 PLN
ABC lawinowe (detektor + sonda + łopata)	60 PLN
Uprząż wspinaczkowa** (unisex, rozmiary: S, M, L, uprząż pełna dziecięca; regulowane nogawki we wszystkich uprzążach)	25 PLN
Kask wspinaczkowy**	25 PLN
Karabinki zwykłe**	5 PLN/sztuka
Karabinki zakręcane **	7 PLN/sztuka
Śruba lodowa**	25 PLN/sztuka
Przyrząd asekuracyjny/zjazdowy**	10 PLN/sztuka
Przyrząd do podchodzenia – płanieta**	25 PLN/sztuka
Taśma wspinaczkowa lub prusik**	7 PLN/sztuka
Lonża via ferrata Stubai	20 PLN
Zestaw via ferrata: lonża i kask, uprząż (unisex, rozm. M i L)	50 PLN
GPS turystyczny Garmin GPSMap 64S	45 PLN
Radiotelefon Baofeng UV-5R	35 PLN/sztuka
Telefon satelitarny Thuraya Hughes 7101	60 PLN
Plecak 50l (regulowany system nośny, 2 komory, pas piersiowy i biodrowy, klapa, kieszenie boczne oraz w klapie i na pasie biodrowym, zamek z boku głównej komory, troki)	25 PLN
Karimata ze srebrną powłoką odbijającą ciepło	12 PLN
Śpiwór syntetyczny letni (+5 do +20st)	25 PLN
Śpiwór puchowy (-10 do +5 st)	40 PLN/dzień + jednorazowo 70 PLN za czyszczenie
Zestaw 2 menażek (jedna może być pokrywką drugiej) z lekkiej stali nierdzewnej, wnętrze pokryte teflonem	12 PLN
Czołówka (światło białe o dwóch stopniach natężenia oraz światło czerwone) na baterie AAA	7 PLN
Stuptuty (ochraniacze), rozm. S-M lub L-XL	15 PLN
Lampka do namiotu/na biwak na baterie AA	7 PLN
Nosidełko dla dziecka Deuter Kid Komfort III wraz z budką od słońca i peleryną od deszczu	1 doba – 50 zł, 2-3 dni – 30 zł/doba, powyżej 3 dni – 20 zł/doba
Namiot turystyczny 2-warstwowy Quechua 3-osobowy	1 doba – 20 zł, powyżej 3 dni – 16 zł/doba, powyżej 7 dni – 12 zł/doba
Namiot turystyczny 2-warstwowy Quechua 2-osobowy	1 doba lub 1 namiot – 15 zł, powyżej 3 dni lub 3 namiotów – 12 zł/doba, powyżej 7 dni lub 7 namiotów – 10 zł/doba

* Podana cena jest ceną za dzień wypożyczenia. Do każdej sztuki sprzętu należy doliczyć 100zł kaucji zwrotnej(z wyj. sprzętu drobnego, gdzie cena wypożyczenia za dobę to maksymalnie 12zł – wtedy kaucja wynosi 30zł), zaś do detektora lawinowego 300zł, a do telefonu satelitarnego, odbiornika GPS i śpiwora puchowego po 500zł. Kaucja jest zwracana w momencie oddania nie zniszczonego i kompletnego sprzętu. W przypadku wypożyczenia na dłużej, jak również wypożyczenia kilku sztuk sprzętu, ceny są istotnie niższe.

** Sprzęt wypożyczamy wyłącznie do celów turystyki wysokogórskiej (pieszej i narciarskiej). Nie wypożyczamy go do wspinaczki ani innych aktywności, podczas których mógłby on ulec mikrouszkodzeniom. W razie przypuszczeń, że sprzęt może być używany do tego rodzaju aktywności, zastrzegamy sobie prawo do odmowy jego wypożyczenia.

Wypożyczalnia sprzętu górskiego –jest przeprowadzana w miastach takich jak : Wypożyczalnia sprzętu górskiego Bielsko Biała, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Szczyrk , Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wilamowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Buczkowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Żywiec, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Jasienica , Wypożyczalnia sprzętu górskiego Jaworze, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Kozy, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Porąbka, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wilkowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Łodygowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Cieszyn, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Ustroń, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wisła, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Skoczów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Strumień, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Brenna, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Chybie, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Dębowiec, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Goleszów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Istebna, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Czernichów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Gilowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Jeleśnia, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Koszarawa, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Lipowa, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Łękawica, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Milówka, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Rajcza, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Węgierska Górka, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Czechowice Dziedzice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Pszczyna, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Kęty, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Sucha Beskidzka, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Chełmek, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Libiąż Wypożyczalnia sprzętu górskiego Andrychów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wadowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Brzeszcze, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Zator, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Oświęcim, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Katowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Częstochowa, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Sosnowiec, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Gliwice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Zabrze, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Bytom, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Ruda śląska, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Dąbrowa Górnicza, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Rybnik, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Tychy, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Chorzów , Wypożyczalnia sprzętu górskiego Jaworzno, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Jastrzębie Zdrój, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Mysłowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Siemianowice Śląskie, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Żory, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Tarnowskie Góry , Wypożyczalnia sprzętu górskiego Będzin, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Tarnowskie Góry, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Piekary Śląskie, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Racibórz, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Świętochłowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Zawiercie, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wodzisław Śląski, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Mikołów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Czeladź, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Myszków, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Czerwionka-Leszczyny, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Pszczyna, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Lubliniec, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Łaziska Górne, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Rydułtowy, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Okrzesze, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Bieruń, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Pyskowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Radlin, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Radzionków, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Lędziny, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Pszów, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Kłobuck, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Blachownia, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wojkowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Poręba, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Imielin, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Kalety, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Miasteczko Śląskie, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Sławków, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Łazy, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Koniecpol, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Siewierz, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Kuźnia Raciborska, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Żarki, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Krzepice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Woźniki, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Ogrodzieniec, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Szczekociny, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Strumień, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Toszek, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Wilamowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Koziegłowy, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Krzanowice, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Pilica, Wypożyczalnia sprzętu górskiego Sośnicowice

Wypożyczalnia sprzętu górskiego/turystycznego/wspinaczkowego Nasze wypożyczalnie powstały z myślą o Tobie! Jeśli planujesz wyprawę i chcesz wyposażyć się w profesjonalny sprzęt, nie wydając pieniędzy na jego zakup, to dobrze trafiłeś. U nas kupisz świetny sprzęt w świetnej cenie. Dlatego warto skorzystać z naszych usług: posiadamy najwyższe modele znanych marek, trzymamy rękę na pulsie i jesteśmy na bieżąco z nowinkami z branży turystycznej, u nas płacisz tylko za czas korzystania z urządzenia, sprzęt jest każdorazowo sprawdzany i działa w 100%, możesz zarezerwować dowolny sprzęt. Bardzo lekki topór o wadze zaledwie 246 gramów, który szczególnie docenią skiturowcy i wszyscy, dla których liczy się każdy gram w plecaku. Profil G-bone odpowiada za lepszą amortyzację wstrząsów i jest wygodny w noszeniu. Konstruktorzy wyposażyli czekan Ghost w wykonane ze stali węglowej ostrze oraz małą aluminiową łopatkę. To rozwiązanie pozwala na utrzymanie niskiej wagi całego czekana, a przy tym zapewnia trwałość tej części, która najczęściej narażona jest na zużycie.Raki wspinaczkowe Grivel to rewolucja wśród raków. Raki wspinaczkowe półautomaty G14 to kombinacja technicznych raków z przednimi, kutymi zębami atakującymi z rakami turystycznymi o elastycznej budowie podobnej do modelu G12. Wszystko to czyni model ten wyjątkowo wszechstronny. Kute zęby lepiej od zwykłych zębów wchodzą w lód oraz zmniejszają wibracje przy wbijaniu. Można je łatwo ustawić z jednym lub dwoma zębami atakującymi. Zestaw Shell zawiera podkładki chroniące przed śniegiem. Nasza wypożyczalnia sprzętu turystycznego i górskiego działa głównie na terenie Szczyrku, Wisły i Ustronia. Obsługujemy również klientów spoza tego obszaru – wysyłamy sprzęt górski do klientów ze Śląska (Katowice, Bytom, Gliwice, Tychy, Piekary Śląskie, Zabrze) lub Małopolski (Kraków), Bielska-Białej, Żywca, Čechowic-Dziedzic i wszędzie. Kompletny zestaw Avalanche ABC tj. Detektor + Czujnik + Łopata! Mammut Barryvox – nowa wersja sprawdzonego detektora Mammuta w wersji podstawowej. Zamek zabezpieczający do małego pudełka. Mały, łatwy w obsłudze i co najważniejsze, niezawodny. Obowiązkowa pozycja dla narciarzy, ale wybierana także przez wymagających podróżników. Największą zmianą w stosunku do poprzedniego modelu jest nowy interfejs użytkownika – nowa prosta i przejrzysta wersja pozwala na jeszcze szybszą reakcję. Domyślnym trybem pracy czujnika jest transmisja. Dzięki temu zawsze może przekazać informację o swojej lokalizacji, jeśli zasypie ją lawina. W przypadku rozpoczęcia akcji ratunkowej, poszukujący włącza tryb odbioru, który pozwala na zlokalizowanie nadajnika osoby zasypanej. Proces przełączania to ułamek sekundy. Obsługa urządzenia jest intuicyjna, co ma znaczenie zwłaszcza gdy jesteśmy zestresowani, wyczerpani, bądź niedoświadczeni w zakresie korzystania z tego typu sprzętu. Specjaliści z Mammuta postanowili zaprojektować detektor od zera. Ekran został podświetlony, szata graficzna jest minimalistyczna i przejrzysta, urządzenie można bez problemu obsługiwać nie zdejmując rękawic. Obudowa jest odporna na wstrząsy i uderzenia, a menu zawiera instrukcje głosowe. Pomimo wszystkich zalet urządzenie jest lekkie i niezbyt duże. Jeden przycisk nawigacyjny umożliwia szybkie uruchomienie nawet w stresujących sytuacjach lub bez doświadczenia z tego typu sprzętem. Lokalizacja jest bardzo dokładna dzięki ekranowi 360° i 3 antenom. Posiada możliwość wyszukiwania wielu ofiar jednocześnie. Możesz także odznaczyć opcję Znaleziono źródła sygnału. Kierując się mottem Mammuta – NAJLEPSZY SPRZĘT BEZ POPRAWNYCH INFORMACJI JEST NIC! Cechy detektora Mammut Barryvox: Odległość – 70 m 3 anteny Okrągłe pole zbiorcze – prawie identyczne pole zbiorcze na osiach X i Y Ergonomiczny kształt + odporna na wstrząsy obudowa i przyciski, których można używać w rękawiczkach Podświetlenie wyświetlacza – czytelne również w okularach z polaryzacją. Interfejs użytkownika – pokazuje odległość, kierunek i liczbę zakopanych nadajników Instrukcje wyszukiwania głosowego – Pozwól ratownikowi skupić się na obserwacji lawiny Zaawansowane ustawienia wyszukiwania – część funkcji można skonfigurować ręcznie: wyszukiwanie, instrukcje dźwiękowe i wizualne, automatyczne przełączanie z trybu SZUKAJ do trybu WYŚLIJ Zabezpieczenie przed odwrotnym kierunkiem przed wyszukiwaniem wstecznym o 180 stopni Cyfrowe przetwarzanie sygnału dla wielu ukrytych scenariuszy WYPOCZYNEK: MAMMUT algugator Ride – wykonany z lekkiego, ale wytrzymałego aluminium. Dzięki dużej powierzchni łyżki charakteryzuje się dużym obciążeniem śniegiem, a składana teleskopowa rączka ułatwia pracę w trudnych warunkach. Specyfikacja: Łyżka aluminiowa hartowana i anodowana Rękojeść w kształcie litery T zapewnia dobrą kontrolę łopaty Żebra stabilizujące w łyżce, które decydują o dużej sztywności Kształt łyżki wytrzymuje siły skręcające Wysuwana teleskopowa rączka zwiększa praktyczność CZUJNIK: Mammut Probe240: bardzo lekki czujnik lawinowy o długości 240 cm Specyfikacja: Waga: 185 g Rozmiar po złożeniu: 38 cm

Spis treści

Wprowadzenie. 4

STANDARDY I PRZEGLĄD KURSU.. 5

Wymagania wstępne. 5

Nadzór Instruktora. 5

Postanowienia szkoleniowe na wody otwarte. 5

PRZEGLĄD KURSU.. 6

Procedury Certyfikacji 6

KLUCZOWE STANDARDY. 6

Przegląd kursu. 8
Wymagania kursu Nurkowanie pod lodowe. 8

III. Wymagania sprzętowe Instruktora i kursanta. 9

Tematy wykładów.. 11
Wprowadzenie, przegląd kursu, oraz przywitanie na kursie. 11
Powody i możliwości do nurkowania pod lodem.. 13
Rozważania sprzętowe. 13
Wyposażenie nurka. 16
Procedury nurkowania pod lodowego: Wybór miejsca i przygotowanie. 17
Procedury: przeprowadzenie nurkowania. 21
Problemy ze sprzętem do nurkowania pod lodem.. 24
Hipotermia. 26
Inne problemy podczas nurkowania pod lodem.. 30
Procedury po nurkowaniu. 33
Podsumowanie- Podczas tego kursu omówiliśmy: 33
Ogólne postanowienia na wody otwarte. 33
Sesje na wodach otwartych. 35
Nurkowanie Szkoleniowe 1. 35
Nurkowanie Szkoleniowe 2. 37
Nurkowanie Szkoleniowe 3. 38
Nurkowanie Szkoleniowe 4 (opcjonalne) 40

Scenariusz Nr 1; zagubiona para nurkowa. 41

Scenariusz Nr 2: szybkie wyciągnięcie pary nurkowej 41

Scenariusz 3: reakcja na nagłe zanurzenie/wpadnięcie przez cienki lód. 42

Dodatek. 44

Lista sprzętu (nurkowanie pod lodem) 44

Wprowadzenie

Kwalifikacje do prowadzenia Kursów Specjalistycznych PADI

Aby uzyskać uprawnienia Instruktora Specjalizacji kandydat musi być certyfikowany na poziomie PADI OWSI lub wyższym. Są dwa sposoby zdobycia uprawnień do prowadzenia Kursów Specjalistycznych PADI: 1) Uczęszczać na kurs Instruktora Specjalizacji prowadzony przez Course Director`a PADI, lub 2) przez bezpośrednią aplikację do PADI.

Wzięcie udziału w kursie Instruktora Specjalizacji jest wysoce zalecane oraz popierane. Te kursy zapewniają bezpośrednie własne szkolenie, demonstracje technik, informacje dotyczące marketingu kursu, oraz aktualne informacje o Standardach PADI oraz kiedy stosowne, szkolenie instruktorskie na wodach otwartych.

Zgłoszenie bezpośrednio do PADI wymaga: 1) użycia standardowego Przewodnika Instruktorskiego Kursu Specjalistycznego PADI ( ten dokument), lub 2 ) wysłania stworzonego osobiście przewodnika kursu specjalistycznego do recenzji. Aby przyspieszyć zatwierdzenie przewodnika, obniżyć narażenie na odpowiedzialność i zapewnić edukacyjną poprawność twojego kursu specjalistycznego, jest wysoce zalecane, aby standardowy Przewodnik Instruktorski Kursu Specjalistycznego był używany dla kursów do których zostały opracowane. Aplikacja Instruktora Specjalizacji jest używana niezależnie czy uczęszczasz na kurs Instruktora Specjalizacji, czy też zgłaszasz się bezpośrednio do PADI.

Uwaga:

Przed przystąpieniem do prowadzenia Kursu Specjalistycznego, instruktor musi otrzymać pisemne potwierdzenie otrzymania certyfikatu instruktorskiego w danej specjalizacji od PADI.

W celu uzyskania bliższych informacji na temat certyfikacji Instruktora Specjalizacji PADI, proszę odnieść się do sekcji „Ogólne Standardy i Procedury” w Przewodniku Instruktorskim PADI. Jeśli nadal będziesz miał pytania po przeczytaniu tej sekcji, skontaktuj się z twoim Biurem PADI.

STANDARDY I PRZEGLĄD KURSU

Ten kurs jest zaprojektowany jako wprowadzenie do nurkowania pod lodowego, oraz żeby pomóc kursantom rozwinąć umiejętności, wiedzę i techniki potrzebne do nurkowania pod lodowego.

Wymagania wstępne

W celu wzięcia udziału w kursie Specjalizacja Podlodowa, osoba musi:

Posiadać certyfikat PADI Advanced Open Water Diver, lub posiadać równorzędny stopień innej organizacji.
Mieć ukończone 18 lat.

Nadzór Instruktora

Kurs nurkowania pod lodowego może być prowadzony przez Instruktora PADI ze statusem nauczycielskim (lub instruktora PADI z wyższym stopniem), który posiada stopień PADI Ice Diving Instructor.

Maksymalna ilość kursantów przypadających na instruktora podczas nurkowań szkoleniowych na wodach otwartych wynosi dwóch kursantów na instruktora (2:1). Podczas nurkowań szkoleniowych kursantom musi towarzyszyć Instruktor lub Certyfikowany Asystent.

Postanowienia szkoleniowe na wody otwarte

Kurs Nurkowanie Pod lodowe składa się z trzech nurkowań szkoleniowych na wodach otwartych, przeprowadzonych w ciągu przynajmniej 2 dni. Minimalna ilość zalecanych godzin 24, z równym podziałem czasu na rozwój wiedzy , właściwe przygotowanie przed nurkowaniem, oraz sesje szkoleniowe. Penetracyjne nurkowania szkoleniowe są ograniczone do granicy światła i do 40 m od powierzchni, całkowita odległość w pionie i w poziomie. W środowisku z brakiem bezpośredniego dostępu do powierzchni nie będą przeprowadzane żadne ćwiczenia z brakiem powietrza.

Po nurkowaniach szkoleniowych kursanci muszą zalogować nurkowania w swoich log bookach.

PRZEGLĄD KURSU

Kurs pokrywa techniki nurkowania pod lodowego. Prowadząc kurs Nurkowanie Pod Lodowe należy uwzględnić:

planowanie, organizację, procedury, techniki, problemy i niebezpieczeństwa nurkowania pod lodowego.
wybór miejsca, przygotowanie i procedury wycinania dziury.
specjalny sprzęt, liny bezpieczeństwa, sygnały, komunikacja, techniki pilnowania i zabezpieczania liny.
efekty wyziębienia, procedury awaryjne i procedury bezpiecznego nurkowania.

Procedury Certyfikacji

Instruktor certyfikujący otrzymuje certyfikat Ice Diver, przez złożenie wypełnionego, podpisanego PIC’a w odpowiednim biurze PADI. Instruktor przeprowadzający ostatnie nurkowanie szkoleniowe na kursie jest instruktorem certyfikującym. Instruktor certyfikujący musi się upewnić, że wszystkie wymagania certyfikacji zostały spełnione.

KLUCZOWE STANDARDY

Wymagania wstępne certyfikacji	PADI AOWD, lub równorzędny stopień
Minimalny wiek	18 lat
Zalecana ilość godzin	24
Minimalna ilość szkoleń na wodach otwartych	3 nurkowania w ciągu przynajmniej 2 dni
Współczynnik	8:1, 2:1 penetracja pod lodowa
Minimalny stopień instruktorski	Instruktor specjalizacji Nurkowanie Pod Lodowe

Informacje wstępne

Przewodnik Instruktorski specjalizacji nurkowanie pod lodowe

Nagłówek IV w przewodniku „Tematy szkoleniowe” dostarcza konkretnych informacji, które należy przedstawić kursantom przed zakończeniem kursu. Za zgodą instruktora tematy w tej sekcji mogą być „modelowane” (podzielone na kilka sesji prezentacji).

Nagłówek V w Przewodniku „Ogólne postanowienia na wody otwarte” dostarcza szczegółowych informacji na temat prowadzenia nurkowań na wodach otwartych podczas kursu. Chociaż nauka na wodach otwartych i techniki organizacji są pozostawione do wyboru instruktora, dokładnie przeczytaj tą informację przed zabraniem kursantów na wody otwarte.

I. Przegląd kursu

Celem kursu PADI jest przybliżenie nurkom umiejętności, wiedzy, planowania, organizacji, procedur, technik, problemów, niebezpieczeństw i podekscytowania nurkowaniem pod lodem. Kurs nurkowania pod lodowego jest zaprojektowany i stworzony, do bycia bezpiecznym, nadzorowanym wprowadzeniem do nurkowania pod lodem. Szkolenie powinno kłaść nacisk na zabawę i bezpieczeństwo. Celami szkolenia PADI Ice Diver są:

Umożliwienie kursantom wyjaśnienia planowania, organizowania, procedur, technik, problemów i niebezpieczeństw nurkowania pod lodem.
Zapoznanie kursantów z korzystaniem ze specjalnego sprzętu, lin bezpieczeństwa, sygnałów, komunikacji, technik i procedur pilnowania i zabezpieczania liny.
Umożliwienie kursantom zaangażowania się w nurkowanie w celu odkrywania środowisk lodowych na głębokościach i w warunkach równie dobrych, lub lepszych od tych panujących podczas szkolenia, bezpiecznych i przyjemnych.

II. Wymagania kursu Nurkowanie pod lodowe

Wstępna certyfikacja: PADI AOWD, lub równorzędna certyfikacja innej organizacji szkoleniowej. W tym przypadku równorzędny certyfikat jest definiowany jako dowód certyfikacji na poziomie ponad-podstawowym, z przynajmniej 20 zalogowanymi nurkowaniami dokumentującymi doświadczenie w nurkowaniu głębokim i podwodnej nawigacji.
Minimalny wymagany wiek: 18 lat
Współczynnik kursant instruktor: 2:1 do penetracji pod lodem, Współczynnik nie może być zwiększony korzystając z pomocy certyfikowanych asystentów.

Specjalizacja PADI nurkowanie pod lodowe wymaga, aby na każdym nurkowaniu kursantom towarzyszył Instruktor, lub Certyfikowany Asystent, przy maksymalnym współczynniku 2:1. Jeżeli Certyfikowany Asystent będzie nadzorował kursantów podczas nurkowania, musi posiadać doświadczenie w nurkowaniu pod lodem i jest bardzo zalecane, aby posiadał certyfikat PADI Ice Diver. Zaleca się również, aby Instruktor prowadzący kurs wykonał z kursantami przynajmniej pierwsze nurkowanie pod lodem , w celu zapewnienia własnej oceny każdego kursanta , oraz możliwości do wprowadzenia procedur nurkowania pod lodem będąc wzorem do naśladowania, szczególnie jeżeli kursant po raz pierwszy nurkuje pod lodem.

Szkolenie na wodach ograniczonych może zostać dodane za zgodą Instruktora prowadzącego kurs specjalizacji. Rozpoczynając ocenę wstępną przed rozpoczęciem kursu, można dołączyć powtórkę umiejętności nurkowych do sesji na wodach ograniczonych. PADI Ocena Umiejętności, lub program Scuba Review są świetnymi środkami do wykonania powtórki. Sesja na wodach ograniczonych jest również dobrym momentem na przećwiczenie sygnałów dawanych liną, oraz oceny sprzęt kursanta (szczególnie działanie kombinezonu, jeżeli noszony).
Informacje nurkowe
Ilość nurkowań: Trzy nurkowania. Maksymalnie dwa nurkowania dziennie.
Żadne ćwiczenia z brakiem powietrza nie będą przeprowadzane w środowisku z brakiem bezpośredniego dostępu do powierzchni.
Nurkowania są ograniczone do granicy zasięgu światła i do 39 m (23 m zalecane) od punktu wejścia na powierzchni, całkowita odległość w pionie i w poziomie.
Nurkowania będą przeprowadzane jedynie w godzinach dziennych.

III. Wymagania sprzętowe Instruktora i kursanta

Sprzęt kursanta
Cały standardowy sprzęt w tym:
Maska i płetwy (fajka jest opcjonalna).
Skafander nurkowy odpowiedni do środowiska nurkowania pod lodowego i głębokości, w tym kaptur, buty i rękawiczki. Jeżeli kursant korzysta z suchego skafandra, musi mieć wcześniejsze doświadczenie w jego obsłudze, najlepiej z kursu PADI Suche Skafandry.’
Szybko odpinający się pas/system balastowy.

Uwaga:

Jeżeli używany będzie standardowy system z jedną klamrą, zaleca się wykorzystanie dwóch klamer na pasie, ponieważ utrata jednego zapięcia i znacząca utrata wagi jest niepożądana w środowisku bez bezpośredniego dostępu do powierzchni.

Automat oddechowy z komorą środowiskową i manometrem.
Alternatywne źródło powietrza odpowiednie do dzielenia się powietrzem z innymi nurkami (dodatkowo zaleca się posiadanie dodatkowego alternatywnego źródła powietrza np. butla pony, lub zawór z dodatkowym automatem).
KRW z niskociśnieniowym inflatorem.
Instrumenty pomiarowe, w tym do określania głębokości, czasu i kierunku.
RDP lub RDP w wersji kołowej.

i . Narzędzie nurkowe lub nuż zdolny przeciąć linę, szczególnie żyłki i liny. Powinien mieć ząbkowaną i gładką krawędź.

Tabliczka i ołówek.
Gwizdek lub inne urządzenie sygnalizacyjne na powierzchni.
Log book .
Zalecany sprzęt
Raki lub wsuwane kolce do chodzenia po lodzie.
Ochronna odzież na powierzchni:

– okulary

-czapka

-długa bielizna

-przeciw wietrzna kurtka i spodnie

-dwie party rękawic (nie rękawiczek) na wypadek zalania pierwszej pary.

Dużo jedzenia i napojów bezalkoholowych, najlepiej woda i soki.
Światło nurkowe. Zalecane dwa- podstawowe i zapasowe.

Sprzęt Instruktora
Cały standardowy i specjalistyczny sprzęt wymagany od kursanta.
Zalecany sprzęt bezpieczeństwa
Apteczka i sprzęt pierwszej pomocy.
System dostarczający tlen (ze stałym przepływem lub na żądanie).
Tablica lub podobne.
Specjalny sprzęt Instruktora
Liny i balast
Sprzęt do komunikacji odpowiedni dla miejsca nurkowego.
Wszystkie uprzęże, liny bezpieczeństwa, narzędzia tnące, urządzenia kotwiczące.
Ciepłą wodę w termalnym pojemniku do odmrożenia sprzętu i ogrzania nurków w piankach po wyjściu z wody.
Piasek lub popiół do poprawienia oparcia dla stóp wokół dziury wejściowej.
Łopaty do śniegu i miotłę.
Ciepłe schronienie (może być van, lub miejsce wybrane nad miejscem nurkowym)
Sanie lub sanki.
Znak ostrzegawczy i gałęzie do przykrycia dziury po użyciu (Sprawdź miejscowe prawa dotyczące ponownego zakrycia dziury po nurkowaniu) .
Ciepłe napoje i wysokoenergetyczne przekąski.
Dodatkowe rękawice i czapki.
Materiały PADI które mogą być użyte do nauki na tym kursie
Ogólne i pomoce naukowe

– Duży Planer Nurkowań Rekreacyjnych

– Log Book (zalecany Adventure Log)

– Przewodnik Instruktorski PADI

– Dokument szkolenia kursanta

– Podwodne tabliczki i ołówki

– Lista nurkowa

Odnośniki w materiałach PADI

– Przewodnik PADI Przygoda z Nurkowaniem

– Encyklopedia Rekreacyjnego Nurkowania.

Materiały uznania:

– Koperty PIC

– Certyfikat specjalizacji na ścianę

– Naszywka specjalizacji Ice DIver

IV. Tematy wykładów

Poniżej znajduje się właściwy schemat prezentacji. Wskazówki, lub komentarze dla instruktora znajdują się w [kwadratowych nawiasach].

A. Wprowadzenie, przegląd kursu, oraz przywitanie na kursie.

Przedstawienie kadry
[Przedstaw siebie oraz asystentów]

b.[ Poproś kursantów, żeby powiedzieli coś o sobie oraz dlaczego chcą wziąć udział w kursie pod lodowym- wprowadź swobodną atmosferę]

Cele kursu

-umożliwienie ci wyjaśnienia planowania, organizacji, procedur, technik, problemów i niebezpieczeństw nurkowania pod lodem.

-zapoznanie cię ze specjalistycznym sprzętem, wyborem miejsca, przygotowaniem i procedurami wycinania dziury, linami bezpieczeństwa, sygnałami komunikacyjnymi, technikami wiązania i zabezpieczania liny, procedurami bezpiecznego nurkowania, oraz standardowymi i awaryjnymi procedurami.

– umożliwienie ci zaangażowania się w nurkowania odkrywające środowiska lodowe, które można znaleźć w granicach głębokości i warunków takich samych, lub lepszych niż na szkoleniu.

-polepszenie zdolności nurkowych kursanta i zapewnienie mu dodatkowego doświadczenia pod nadzorem.

– zachęcenie cię do wzięcia udziału w innych kursach specjalizacji np. Nurkowanie w Suchym Skafandrze, lub inne nurkowanie bez bezpośredniego dostępu do powierzchni takie jak Wrakowe, Kawernowe.

Przegląd kursu
Prezentacje klasowe. [Mogą być prowadzone na miejscu nurkowym, jednak nie zachęca się do tego z powodu prawdopodobnych zimowych warunków. Jeżeli prowadzone są zajęcia w klasie, podaj czas, daty i miejsca]
Nurkowania szkoleniowe na wodach otwartych. W ciągu przynajmniej dwóch dni odbędą się trzy nurkowania na wodach otwartych. [Podaj czas, daty, miejsca i informacje logistyczne]

– Na każdym nurkowaniu będziesz się uczył i ćwiczył podstawowe umiejętności nurkowania pod lodowego.

– Każde nurkowanie będzie zaplanowane tak, aby maksymalnie zwiększyć bezpieczeństwo i zabawę pod wodą, pod (bezpośrednim) nadzorem Instruktora lub Certyfikowanego Asystenta.

Certyfikacja
Po ukończeniu kursu otrzymasz certyfikat PADI Ice Diver Speciality.
Certyfikacja oznacza, że jesteś upoważniony do:

– planowania, organizowania, prowadzenia i logowania rekreacyjnych nurkowań pod lodem w granicach głębokości i warunków równie dobrych, lub lepszych niż te, w których byłeś szkolony.

– wykonywania ograniczonych nurkowań penetracyjnych pod odpowiednim lodem, pozostając w granicy naturalnego światła, oraz nie penetruj na odległość większą niż 39 m od powierzchni.

-Jeżeli posiadasz stopień PADI AOWD (lub równoważny stopień innej organizacji) i PADI Rescue Diver (lub równoważny stopień innej organizacji), oraz certyfikaty czterech innych PADI Specjalizacji (poza certyfikatem Pod Lodowym)możesz ubiegać się o stopień Master Scuba Diver.

Wymagania kursu
Koszt kursu [wyjaśnij wszystkie koszty]
Wymagany sprzęt [ napisz cały sprzęt którzy muszą mieć kursanci i wyjaśnij, że używanie specjalistycznego sprzętu będzie omówione później na kursie]
Materiały potrzebne na kurs.
Wymagania frekwencji.
Administracja
Wypełnij wszystkie dokumenty. Oświadczenie O Ryzyku i Odpowiedzialności, Oświadczenie o Zrozumieniu Standardów Bezpiecznego Nurkowania, Oświadczenie Medyczne PADI. [Dokumenty muszą być wypełnione, przeczytane kursantom i podpisane, nawet jeżeli kursanci wypełniali je wcześniej na innym kursie prowadzonym przez ciebie. Dokument Szkolenia Kursanta PADI zawiera wyżej wymienione i ułatwia pracę papierkową.]

B. Powody i możliwości do nurkowania pod lodem

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz wstanie:

– Wymienić 6 powodów dlaczego ludzie nurkują pod lodem.

– Wymienić 2 rodzaje nurkowania pod lodem.

Popularne powody nurkowania pod lodem:
Przygoda
Dostęp do miejsc nurkowych przez cały rok w obszarach objętych lodem.
Poszukiwanie i wydobywanie podwodnych przedmiotów.
Fotografia. Mniej glonów i zmącenia daje lepsze efekty.
Poprawia widoczność, nie ma tłumów.
Możliwość nurkowania w miejscach które w sezonie mogą być niedostępne z powodu dużego ruchu łodzi, czy słabej widoczności.
Rodzaje nurkowania pod lodowego
Przez dziurę w lodzie na jeziorze, lub oceanie.
W małym lub pękniętym lodzie

Uwaga:

Trzeba unikać nurkowania pomiędzy dużymi, poruszającymi się krami lodowymi, ponieważ poruszający się lód może odciąć dostęp do powierzchni.

C. Rozważania sprzętowe

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz wstanie:

– Wyjaśnić wykorzystanie 8 części sprzętu do cięcia lodu.

– Opisać najbezpieczniejszy rodzaj liny bezpieczeństwa, oraz jak przymocować ją do nurka.

– Wymienić cztery odpowiednie kotwice do zabezpieczenia lin bezpieczeństwa na powierzchni.

Sprzęt do wycinania dziury
Piła motorowa- najpopularniejsze narzędzie do cięcia lodu. Szybka i efektywna. Tylko nurkowie którzy posiadają wcześniejsze doświadczenie z piłą motorową powinni podejmować się tego zadania. Oczywiście piła musi zostać tak dobrana, aby jej ostrze było wystarczająco długie, żeby przeciąć całą grubość lodu. Z powodu śliskości lodu, piła musi posiadać hamulec bezpieczeństwa, który zatrzymuje jej pracę po pchnięciu w przód. Nurek korzystający z piły do wycięcia dziury powinien być przywiązany liną bezpieczeństwa, oraz mieć ubrane kolce w celu zwiększenia bezpieczeństwa i trakcji. Zawsze noś zabezpieczenie oczu.

Uwaga dla Instruktora

Większość pił łańcuchowych posiada automatyczny system smarowania wykorzystujący olej do oliwienia łańcucha. Olej ten może być szkodliwy zarówno dla środowiska jak i dla sprzętu nurkowego. Zastąpienie olejem roślinnym o niskiej temperaturze zamarzania (takim jak olej szafranowy) dobrze się sprawdza z wieloma rodzajami pił. Zanim przystąpisz do zmiany oleju zapytaj w sklepie, ktory serwisuje twoją piłę.

Siekiera- Przydatna do cięcia lodu o grubości do 20 cm, chociaż rozchlapuje wodę i kawałki lodu na miejscu nurkowym. Siekiera jest również przydatna do uwalniania sprzętu, lub lodowych bloków które przymarzły do powierzchni lodu. Zawsze noś okulary ochronne.
Lodowe szczypce- najużyteczniejsze narzędzie do usuwania lub przekładania małych i średnich lodowych bloków.
Łopaty- Do usuwania nadmiaru śniegu i kopania znaków referencyjnych na powierzchni lodu. Płaskie szerokie łopaty śnieżne są szczególnie użyteczne.
Bloki, podnośniki i śruby lodowe- duże bloki lodowe mogą być usuwane z przerębla za pomocą specjalnych śrub kotwiczonych w bloku lodowym (opisane w następnej sekcji), następnie na lodzie. Pomiędzy nimi mocuje się wyciąg który pomaga w wyjęciu kry z przerębla. Można użyć łopat jako lewarków do wyjęcia kry oraz do wypchnięcia go z przerębla.
Ręczne noże zrębkujące- narzędzie z ostrzem i długim uchwytem, do piłowania ostrych krawędzi wokół przerębla, oraz do uwalniania przedmiotów przymarzniętych do powierzchni lodu.
Wiertło do lodu- przypomina świder stolarski. Wkręcany jest w lód w celu wywiercenia małych, okrągłych otworów. Jest to przydatne narzędzie do wycinania przerębli próbnych (pomocnych przy określaniu grubości lodu). Za pomocą świdra można także wykonać przerębel — należy wiercić otwory blisko siebie po obrysie przyszłego przerębla, a następnie dokończyć wycinanie siekierą. Przy wierceniu i wycinaniu lód może pryskać na boki, więc warto nosić okulary ochronne.
Sprzęt bezpieczeństwa
30 metrowa lina w jasnym kolorze do połączenia grupy nurkowej (minimum 6 mm średnicy, 12 mm średnicy zalecane dla łatwiejszej obsługi w rękawicach z jednym palcem). Można korzystać z unoszącej się na wodzie (polipropylenowej), lub tonącej liny (nylonowej). W przypadku korzystania z liny unoszącej się na wodzie może się ona wplątać w rzeczy znajdujące się na dnie, oraz chłonąć wodę co może spowodować zamarznięcie liny i pokryciem warstwą lodu po wyciągnięciu na powierzchnię.
60 m lina w jasnym kolorze dla zabezpieczenia drużyny nurków.
Torba na linę- jest używana do przechowywania liny. Lina powinna być włożona do torby nie zwinięta, tak żeby można było ją wyciągnąć jednocześnie jej nie splątując. Najlepiej żeby koniec liny który ma być zakotwiczony wystawał z jednej strony torby, a drugi koniec z drugiej strony torby. W ten sposób lina może zostać zakotwiczona i rozwijana bezpośrednio z torby. Podobnie można wykorzystać skrzynki z mleka, które umożliwiają nurkowi zobaczenie liny w miarę rozwijania, oraz ułatwia jej schowanie.
Sprzęt do zabezpieczania lin bezpieczeństwa dla nurków.

– Uprząż- zaleca się na klatkę piersiową lub całe ciało. musi pasować pod cały pozostały sprzęt w tym KRW, ciasno ale wygodnie.

– Karabińczyki- aluminiowe lub ze stali nierdzewnej. Z zabezpieczeniem, lub bez. (Zaleca się korzystanie z dwóch karabińczyków bez zabezpieczenia ustawionych zapięciami do siebie, karabińczyki z zabezpieczeniem mają tendencję do zamarzania po wyjęciu na powierzchnię i ciężko nimi manewrować w rękawicach z jednym palcem.) Do wody słonej zaleca się karabińczyki ze stali nierdzewnej.

– Węzły powinny być klejone lub bardzo mocno zaciśnięte, gdyż liny polipropylenowe mają tendencje do rozwiązywania się. Wskazane jest sklejenie wszystkich punktów łączących liny. Więcej informacji na temat lin oraz węzłów można zdobyć w książkach The Ashley Book of Knots, lub podobnej o węzłach i sznurach.

Sprzęt do zabezpieczania lin bezpieczeństwa na powierzchni.

– Śruby pod lodowe- śruba pod lodowa to wydrążona tuba z gwintem na zewnątrz, którą można wkręcić w powierzchnię lodu jako bardzo bezpieczny punkt. Dostępne w sklepach alpinistycznych, te mocowania są najbardziej niezawodnym i wszechstronnym sposobem na przymocowanie lin do powierzchni lodu.

– Brzeg- obiekty nie do poruszenia takie jak drzewo mogą posłużyć do przymocowania liny na lądzie. Najbezpieczniejszym zakotwiczeniem liny, kiedy przerębel jest blisko brzegu i dostępna jest wystarczająca ilość liny, jest kotwiczenie do struktur brzegowych.

– Betonowe bloki- w przypadku gdy nie mamy dostępu do innych alternatyw, betonowy blok (najlepiej przymarznięty do powierzchni lodu) może równie dobrze odgrywać rolę kotwicy. Nawet w przypadku, gdyby blok miałby obsunąć się do przerębla, spadłby on bezpośrednio pod przeremblem.

D. Wyposażenie nurka

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz wstanie:

– Wyjaśnić 5 postanowień dotyczących wyposażenia nurków do środowiska nurkowania pod lodowego.

– Opisać trzy składniki techniki powłokowej ubrań na zimną pogodę.

Utrzymywanie ciepła
Ochrona zewnętrzna na powierzchni. Będziesz potrzebował wielu ciepłych, przeciwwietrznych ubrań i schronienia. Jak przy wszystkich zajęciach na zewnątrz zaleca się warstwowanie ubrań. Izolacja warstwowa pozwala osobie na lepsze dopasowanie się do zmiennych poziomów aktywności i temperatury, oraz zapewnia efektywniejsze odprowadzanie wilgoci ze skóry. Warstwowanie zazwyczaj obejmuje trzy rodzaje ubrań.

– Bielizna. Ponieważ jest pierwszą warstwą przy skórze, powinna być z materiałów nie chłonących wilgoci. Zaleca się polipropylenowe, wełniane czy jedwabne. Bawełnianych powinno się unikać.

– Warstwa izolacyjna. Ta warstwa może być zmieniana w zależności od poziomu aktywności i warunków środowiska. Najbardziej popularnymi rodzajami tkanin są wełna i polipropylen, ponieważ ułatwiają transport wilgoci do zewnętrznych powłok.

– Zewnętrzne warstwy. Zewnętrzne powłoki mogą zawierać izolację, lub nie. Jej główną funkcją jest ochrona przed wiatrem i opadami. Oddychające tkaniny mają przewagę ponieważ odprowadzają wilgoć. Uwaga: Warstwowe ubieranie nie oznacza okrycia tylko korpusu. Ręce, stopy i głowa powinny zostać podobnie zakryte.

Ochrona zewnętrzna pod wodą.

– Zalecany suchy skafander. Jeżeli będziesz korzystał z suchego skafandra, dobrze jest posiadać wcześniejsze przeszkolenie przed nurkowaniem w suchym skafandrze pod lodem.

– Wielu osobom wystarczy pianka na krótkie nurkowanie, jednak trzeba uważać żeby się nie wyziębić po wyjściu z wody.

– podgrzewacze chemiczne są polecane zarówno dla nurków korzystających z suchych, jak i mokrych skafandrów. Podgrzewacze nie powinny mieć bezpośredniego kontaktu ze skórą.

Automaty
Zarówno pierwszy jak i drugie stopnie powinny posiadać ochronę środowiskową, żeby uniknąć oblodzenia i wzbudzenia się..
Dodatkowe źródło powietrza (przynajmniej jedno na nurka) jest wymagane w środowiskach bez bezpośredniego dostępu do powierzchni. Wybory obejmują:

– Butlę Pony i automat.

– Mały, awaryjny system oddechowy.

– Zawór typu Y na głównej butli z dodatkowym automatem.

– Podwójne butle z manifoldem o podwójnym wylocie i dwoma automatami.

KRW
Obowiązkowa, nawet z suchym skafandrem.
Musi mieć usunięty nabój z CO₂i mieć zatkany detonator. Przypadkowe napompowanie CO₂ jest niebezpieczne w środowisku bez bezpośredniego dostępu do powierzchni.
Preferowany rodzaj jacketu. Rodzaj który najłatwiej ci się ubiera i ściąga i który minimalizuje splątanie z uprzężami i linami.
Pas balastowy.
Wymagany system ściągany prawą ręką. Zalecane są dodatkowe klamry, dwie w linii na tym samym pasie balastowym, w celu uniknięcia przypadkowego zgubienia pasa i znacznego niekontrolowanego wynurzenia do powierzchni lodu.
Fajka.
Ściągnięta z maski i umieszczona w kieszeni KRW, żeby uniknąć zaplątania w linę.

E. Procedury nurkowania pod lodowego: Wybór miejsca i przygotowanie

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

– Wyjaśnić jak na jeziorze czy oceanie tworzy się lód

-Opisać cechy lodu odpowiedniego i nieodpowiedniego do bezpiecznego nurkowania pod lodem.

-Rozpoznać warunki pogody odpowiednie do nurkowania pod lodem.

– Określić kryteria do wybrania odpowiedniego miejsca nurkowego.

– Zastosować się do odpowiednich procedur wycinania przerębla i przygotowania miejsca.

Stan lodu.
Jak tworzy się lód?

Temperatura. Woda w jeziorze jest zazwyczaj podzielona na warstwy termiczne: ciepła woda na górze, a chłodniejsza na dnie. Warstwy zimnej i ciepłej wody spotykają się na termoklinie. Od pewnego momentu woda ochładza się do jednolitej temperatury od 0-4°. Po osiągnięciu tej temperatury, na powierzchni zaczyna się tworzyć lód.
Lód pływa ponieważ podczas zamarzania wody jej właściwości fizyczne powodują, że ulega ona rozszerzeniu. Powoduje to, że lód jest mniej gęsty od wody w jej płynnym stanie, skutkiem czego unosi się on na jej powierzchni zamiast tonąć.

Formacje lodu

Świeży lód jest ogólnie najsilniejszym typem lodu, powstaje podczas długich, mocnych mrozów przy słabym wietrze. Ten typ lodu jest zazwyczaj bardzo przejrzysty, nawet kiedy jest bardzo gruby.
Śryż (biały lód) tworzy się ze stopniałego i powtórnie zamarzniętego śniegu i lodu. Ten typ lodu może by słaby. Charakteryzuje się mleczno-białym kolorem.
Pęknięty lód. Ten typ lodu może powtórnie zamarznąć i uzyskać odpowiednią twardość. Należy jednak uważać podczas chodzenia po tego typu lodzie, ponieważ jego grubość może się znacznie różnić.
Lód spiętrzony. Wysokie zwały kry lodowej powstałe poprzez piętrzenie się kry wskutek działania fali, prądów, wiatru i ruchu statków. Lód ten może z łatwością osiągnąć od 3-6m grubości.
Grzbiety lodowe. Powstają w wyniku ekspansji lodu kiedy zamarza, lub poprzez zderzenia się dużych mas lodowych. wyróżnia się stosem połamanego lodu, który może ciągnąć się na kilka kilometrów.
Lodowa stępka jest podwodnym odpowiednikiem grzbietu lodowego. Nurkowie muszą uważać aby nie zablokować lin w taki „podwodny grzbiet” oraz by nie uderzyć w niego głową podczas pływania tuż pod lodem.

Uwaga dla kursanta

Należy szczególnie uważać podczas chodzenia na powtórnie zamarzniętym śryżu, lodzie spiętrzonym oraz po grzbietach lodowych. Nierówna powierzchnia może utrudniać chodzenie, a pomiędzy fragmentami lodu mogą występować luki w pokrywie lodowej. W związku z solą rozpuszczoną w wodzie morskiej, zamarza ona w temperaturze około 2-4°C, niższej niż lód na jeziorze. Dlatego zimne warunki są konieczne do powstania lodu bezpiecznego do nurkowania pod lodowego na oceanie.

Siła lodu

8cm – jedna osoba może być wstanie po nim chodzić, ale nie zaleca się podejmowania spacerów.
13 cm — może utrzymać kilka osób znajdujące się w jednym miejscu, może nadawać się do nurkowania pod lodem, ale tylko w tedy gdy nie ma odwilży i kiedy obciążenie wokół przerębla jest zminimalizowane.
15-20 cm — jest minimalną grubością lodu do bezpiecznego nurkowania pod lodem.
30 cm — mogą po nim jeździć pojazdy.

Uwaga dla kursanta

Wykorzystaj te grubości lodu jako przybliżenia. Aby stwierdzić, czy lód nadaje się do nurkowania należy brać pod uwagę także inne uwarunkowania.

Czynniki wpływające na lód- wytrzymałość:

Temperatura. Zmieniająca się temperatura powoduje kurczenie i rozszerzanie się lodu. Może to powodować pęknięcia w jego powierzchni. Trzeszczenie lodu często jest spowodowane właśnie tego typu reakcją na zmiany temperatury. Ogólnie, im niższa temperatura, tym twardszy lód.
Prądy lub zmiany w poziomie wody. Poruszające się masy wody osłabiają lód i zmieniają jego grubość. 28 cm lód może się zmienić swoją grubość do 2 cm na odległości 3 m.
Lód jest słabszy przy brzegu, oraz dookoła wystających z lodu obiektów, przy falochronach, molach czy pomostach
Podwodne źródła lub rzeki nie tylko powodują ruchy wody, ale także mogą przynosić ze sobą ciepłą wodę, która osłabia lód.
Gruba pokrywa śniegu może ukrywać pod sobą słaby lód

Pogoda – sprawdź prognozę pogody wieczorem w przeddzień nurkowania. Wiejący wiatr ma bardzo duży wpływ na nurkujących, oraz osoby pozostające na brzegu — powoduje on szybkie wychłodzenie. Widoczność jest zdecydowanie lepsza kiedy nie pada śnieg i nie ma go na lodzie, lub został odgarnięty. Najlepsze jest bezchmurne niebo. Nurkowań rekreacyjnych pod lodem nie wykonuje się nocą. Nurkowanie pod lodem powinno być planowane kiedy słońce dostarcza wystarczającą ilość światła pod lód i zapewnia właściwe oświetlenie dla osób pozostających na brzegu i pracujących wokół przerębla. Pamiętaj, że zimą słońce wcześnie wstaje, a początek zachodu może zmienić dobrą widoczność w całkowitą ciemność.
Znajomość miejsca nurkowego — poznaj miejsce nurkowe zanim zaczniesz tam nurkować. Wybierz miejsce niedaleko od brzeg i w pewnej odległości od miejsc wpadania lub wypływu wody ze zbiornika czy od jakichkolwiek miejsc ruchów wody, które mogą spowodować to, że lód będzie cieńszy. Ciemne miejsca na lodzie mogą świadczyć o tym, że wdanym miejscu jest on cienki.
Wybór miejsca – wybierz miejsce, w którym lód ma minimum 20 centymetrów. Nie wjeżdżaj na pokrywę lodową jeżeli ma ona mniej niż 30 cm grubości oraz gdy na lodzie znajduje się topniejący śnieg czy woda.
Jedna osoba, ubrana w skafander nurkowy i częściowo nadmuchany jacket, oraz zabezpieczona liną asekuracyjną powinna sprawdzić wytrzymałość lodu.
Należy wywiercić próbny przerębel w celu potwierdzenia grubości lodu oraz sprawdzenia głębokości wody. Głębokość powinna wynosić przynajmniej 6 metrów (pomiaru dokonujemy liną z obciążnikiem). Na płytszej wodzie wchodzenie oraz wychodzenie przez przerębel może spowodować zamulenie i zmącenie dna w pobliżu przerębla.
Przerębel powinien być wystarczająco duży aby pomieścić swobodnie trzech nurków [podczas kursu będzie to dwóch kursantów i Instruktor]. W warunkach nurkowania nie-szkoleniowego, przerębel powinien pomieścić ubranego w skafander nurka asekurującego, który z powierzchni będzie ubezpieczał nurków na powierzchni. Przerębel powinien być w kształcie trójkąta (o boku długości około 3 m), co ułatwi wychodzenie z wody.
Po wybraniu miejsca nurkowego, dwie osoby powinny wyciąć przerębel. Powinni być ubrani w skafandry nurkowe; jeden wycina przerębel, drugi go ubezpiecza liną asekuracyjną. Wycinając przerębel piłą łańcuchową warto ją przywiązać. Trzeba uważać, aby lina nie zaplątała się w ostrze piły. Na tym etapie należy rozsypać piasek, lub popiół, aby ułatwić chodzenie i zapobiec poślizgnięciu się. Uwaga: zawsze należy używać okularów ochronnych podczas cięcia lodu.
Wycinanie przerębla:

na początek należy wyznaczyć zarys przerębla na lodzie, następnie należy wycinać bloki lodu, nie większe niż 1×1 (mniejsze w przypadku grubszego lodu) i usuwać po jednym przy pomocy np. specjalnych szczypiec.

Uwaga:

Pomimo, że powszechnie stosowaną techniką jest wsuwanie odciętych fragmentów pod powierzchnię lodu, nie jest to polecane. Wyciąganie tych fragmentów spod lodu po nurkowaniu może grozić zranieniem, ponieważ lód może niekontrolowanie „wyskoczyć” na powierzchnię. Ponadto można uderzyć głową w pływające w pobliżu przerębla kawałki lodu i występuje niebezpieczeństwo zaplątania się w nie liny asekuracyjnej.

Wyciągnięte z wody bloki lodowe powinny być ułożone w odległości co najmniej 6 m od przerębla, stanowiąc dobrą ochronę przed wiatrem czy śniegiem, a po zakończeniu nurkowania powinny być z powrotem włożone do przerębla. Podczas wyciągania bloków należy bardzo uważać, aby nie wpaść do wody.
Jeżeli to możliwe wytnij przerębel do nurkowania szkoleniowego w przeddzień nurkowania. W przerębli utworzy się nowy lód i rano trzeba będzie go wyciąć ponownie, jednak tym razem będzie mniej cięcia. Uchroni to nurków przed wychłodzeniem, podczas długiego oczekiwania na przygotowanie miejsca nurkowego.

Przygotowanie miejsca nurkowego.

Powierzchnia dookoła przerębla w promieniu 6 metrów, powinna być odśnieżona, co pozwoli na większą penetrację światła pod lód, oraz zabezpieczy sprzęt nurkowy przed przymarzaniem do śniegu.
Następnie należy odśnieżyć koncentryczny okrąg w promieniu 30 metrów od przerębla (można także odśnieżyć okrąg w promieniu 15 metrów). Teraz należy odśnieżyć od 4-8 linii prostych rozbiegających się promieniście od przerębla (jak szprychy w kole), łącząc je z zewnętrznym okręgiem. Można dodatkowo odśnieżyć wzdłuż „szprych” strzałki wskazujące kierunek do przerębla. Taki wzór służy dwóm celom: polepsza widoczność i pomaga zgubionemu nurkowi.
Dookoła przerębla rozsyp piasek, żwir czy popiół jako środek anty-poślizgowy
Zabezpiecz liny asekuracyjne. Zaleca się zakotwiczenie lin głównej i asekuracyjnej po przeciwnych stronach przerębla. Pomoże to uniknąć zamieszania i poplątania.
Przygotuj schronienie oraz zabezpieczenie na powierzchni. Upewnij się, że miejsce zapewnia nurkom możliwość zejścia z wiatru i chłodu.

F. Procedury: przeprowadzenie nurkowania

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

-Wymienić i opisać 3 funkcje grup nurkowych podczas nurkowania pod lodem.

-Opisać 6 procedur nurkowania pod lodowego w wodzie.

Nurkowanie pod lodem pracą grupową, podzieloną na trzy zadania:
para nurkowa
para nurkowa — zabezpieczająca
para nurkowa — powierzchniowa, złożona z dwóch nurków na każdą parę przebywającą nurkową.
Drużyna nurkowa.

Uwaga:

Opisywana procedura zakłada wykorzystanie jednej liny asekuracyjnej na parę nurkową. Chroni to przed możliwości zaplątania się, które mogłoby być skutkiem wykorzystywania przez każdego nurka pojedynczej liny. Pomimo, że nie jest to polecane, używanie osobnych lin (jednej dla jednego nurka), jest akceptowane.

Para nurkowa wykorzystuje jedną linę asekuracyjną co ułatwia wspomaganie z powierzchni, wytworzenie kontaktu z partnerem, oraz eliminuje zagrożenie zaplątania się lin. Nurek „A” powinien być przywiązany na końcu liny, a jego partner (nurek „B”), około 2 -3 metrów powyżej. Jako, że nurek „B” będzie odpowiedzialny za komunikację z powierzchnią, powinien być on bardziej doświadczony od nurka „A (lider grupy). [Diagram na tablicy dla klasy].
Nurek kierujący nurkowaniem powinien pozostawać w ciągłym kontakcie z powierzchnią, poprzez sygnalizowanie „OK” co 1-2 min (o tym później). Ponadto powinien on kontrolować linę — musi on uważać aby się nie zaplątała czy zaczepiła o jakąś przeszkodę.
Para nurkowa powinna zawsze przestrzegać zasady: .„trzeciej części ”. Dwie trzecie powietrza powinno być zużyte podczas całego nurkowania, włączając w to powrót do przerębla. Musisz tak zaplanować nurkowanie, aby powrócić na powierzchnię z co najmniej jedną trzecią powietrza w butli.

Uwaga dla kursanta

Oblicz ciśnienie zawracania dla używanej przez ciebie butli. Nurkowanie kończy się kiedy pierwsza osoba osiągnie poziom 1/3 powietrza.

Para nurkowa powinna zawsze ograniczać penetrację do 39 metrów (zalecane 23 metry), odległość w pionie i w poziomie, oraz w granicy światła dziennego. Wykorzystanie 30 metrowej liny pomoże nurkom pozostać w granicach limitów.
Lina i świadomość partnerska. Pomimo, że nurkowie są związani razem, oraz liną asekuracyjna każdy z nich musi ciągle zwracać uwagę na położenie liny w stosunku do siebie i partnera i obiektów, w które lina mogłaby się zaplątać. [Pomimo iż jest to jeden z najczęstszy, choć zazwyczaj mało niebezpiecznych napotykanych podczas nurkowania pod lodowego, Instruktor ciągle musi podkreślać świadomość liny]. Również podczas nurkowania pod lodowego należy położyć nacisk na świadomość partnerską, nie tylko ze względu na zwracanie uwagi na potencjalne problemy jak np. wzbudzenie się automatu, ale również w celu przezwyciężenia fałszywego poczucia świadomości nurkowej, wywołanej przez przywiązanie wszystkich do tej samej liny.
Para asekurująca z powierzchni (obsługa lin)
Jedna osoba powinna być odpowiedzialna za obsługę liny, upewniając się, że nurkująca para jest odpowiednio przywiązania, oraz utrzymuje ciągły kontakt z nurkami. Ta osoba jest także odpowiedzialna za to, aby lina nie była luźna [Przypomnij kursantom: Nie trzymajcie ciągle napiętej liny, ponieważ może to utrudnić nurkom poruszanie się.] Dlatego co kilka sekund powinno się delikatnie napinać linę. Kiedy para nurkowa jest już przymocowana do liny pierwsza osoba zarządza liną, podczas gdy zadaniem drugiej osoby z pary asekurującej jest pomoc nurkom w dopasowaniu sprzętu, podaniu dodatkowego wyposażenia, np. kamery czy latarek. Procedura ta pomoże uniknąć sytuacji w której jeden z nurków wejdzie do wody bez przyczepienia się do liny asekuracyjnej, a w przypadku wpadnięcia do przerębli łatwo będzie go można wyciągnąć.

Uwaga:

Jeżeli para asekuracyjna nie jest ubrana w skafandry nurkowe wskazane jest, aby założyła przynajmniej jackety lub kapoki na wypadek wpadnięcia do wody, czy załamania się lodu.

Rolą drugiej osoby z pary asekuracyjnej jest dbanie o liny, oczyszczanie ich z lodu, śniegu czy rozplątywanie ich, musi ona uważać aby przerębel był wolny od lodu oraz żeby nie powodował plątania się lin, liczyć czas pobytu pary nurkowej pod wodą, upewniać się czy drużyna ubezpieczająca jest w każdej chwili gotowa do zareagowania, oraz pomocy nurkom przy wychodzeniu i wchodzeniu z i do wody.
Para nurkowa – zabezpieczająca
Para ta powinna być w pełni wyposażona- ubrana w skafandry, uprzęże, na osobnej linie bezpieczeństwa z aparatami oddechowymi, płetwami i maskami, gotowi do zanurzenia. Nurkowie z pary asekuracyjnej muszą zadbać o utrzymanie ciepła. Nurkowie zabezpieczający powinni pracować w parach, zgodnie z zasadami bezpiecznego nurkowania partnerskiego.
Komunikacja
Powtórz standardowe znaki nurkowe
Sygnały linowe — wykonuj długie pociągnięcia liny, mocne i wyraziste. Dodatkowo każdy sygnał wymaga potwierdzenia przez odbiorcę, poprzez zwrócenie tego samego sygnału do nadawcy. Można zastosować dowolny zestaw sygnałów, pod warunkiem, że będą one dokładnie omówione i zrozumiane przed rozpoczęciem nurkowania. W większości sytuacji wystarczy ten zestaw znaków: [Uwaga: Poniższy zestaw sygnałów różni się nieco od Standardowych Sygnałów Nurkowych PADI]

JEDNO SZARPNĘCIE – popuść liny
DWA SZARPNIĘCIA- OK
TRZY lub WIĘCEJ SZARPNIĘĆ – szybko wciągaj linę

Procedury w wodzie
Wejście — najlepsze podczas nurkowania pod lodem jest kontrolowane wejście z pozycji siedzącej, tzn. siedząc na krawędzi przerębla, zsunąć się bokiem do wody z obiema rękami na lodzie, z jednej strony twojego ciała korzystając ze standardowych procedur (kontrola bezpieczeństwa przed nurkowaniem, automat w ustach, częściowo nadmuchana KRW, sygnał OK).
Aklimatyzacja — po wejściu do wody najlepiej zanurzyć się na minutę lub dwie tuż pod powierzchnią obok przerębla, aby sprawdzić funkcjonowanie automatu, oraz przyzwyczaić się do faktu przebywania pod lodem.

Uwaga dla kursanta

Jeżeli automat został już zalany należy trzymać go w ustach nawet na powierzchni, aby zmniejszyć ryzyko zamarznięcia automatu.

Płynięcie z partnerem – płyńcie obok siebie i trzymajcie linę asekuracyjną po jednej stronie.
Wynurzanie się pod lodem — wykonaj wynurzenie z prędkością nie przekraczającą 18 m/min, z ręką wyciągniętą do góry, aby uniknąć uderzenia w lód- S.A.F.E. Diver.
Przystanki bezpieczeństwa – zawsze dobry pomysł- planuj przystanki bezpieczeństwa po każdym nurkowaniu.
Zasada „trzeciej części” — nurkowanie kończy się, gdy jeden z nurków osiągnie 1/3 powietrza.

G. Problemy ze sprzętem do nurkowania pod lodem

Cele nauki

Do końca tej sekcji będziesz w stanie:

– Określić 4 niebezpieczeństwa/problemy związane ze sprzętem do nurkowania pod lodem, oraz wyjaśnić jak im przeciwdziałać/naprawić.

Wzbudzenie się automatu (oblodzenie) — przeciwdziałanie.
Upewnij się, że twój automat posiada komorę środowiskową. Zazwyczaj pierwszy stopień z komorą środowiskową, oraz jeżeli to możliwe, wykorzystane teflonowe elementy w drugim stopniu.
Oddychaj z automatu tylko pod wodą.
Na powierzchni utrzymuj wnętrze drugiego stopnia suche.
Twój pierwszy oddech powinien być raczej wdechem, niż wydechem.
Nie nurkuj pod lodem poniżej 20 metrów. Zwiększony przepływ powietrza przez automat na większych głębokościach spowoduje jego ochłodzenie, co z kolei może prowadzić do zamarznięcia automatu. Zalecaną głębokością do nurkowań pod lodowych jest głębokość rzędu 6-13 m.
Upewnij się, że twój automat jest po przeglądzie, a twoja butla była poddana inspekcji wizualnej (zamarzająca w butli woda może stanowić prawdziwe zagrożenie).
Postępowanie ze wzbudzonym automatem. Jeżeli twój automat się wzbudził:
Oddychaj normalnie
Nie zaciskaj ust na ustniku automatu, pozwól wypłynąć nadmiarowi powietrza.
Daj znak partnerowi.
Popłyń spokojnie do wyjścia.

Uwaga:

Prawdopodobieństwo wystąpienia wzbudzenia automatu znacznie zwiększa się poniżej 15 m, w związku ze zwiększonym zużyciem powietrza.

Parowanie i zamarzanie maski.

a Zastosuj preparat przeciwdziałający parowaniu.

Pozostawanie dłużej na powierzchni może spowodować powstawanie warstwy lodu na zewnętrznej stronie szkieł maski.
Zapobieganie zalaniu suchego skafandra.

Uwaga dla kursanta

Wcześniejszy trening i doświadczenie w nurkowaniu w suchym skafandrze powinno być obowiązkowe przed nurkowaniem w nim pod lodem. Polecany jest Kurs PADI Suchy Skafander.

Upewnij się, że zamek jest dokładnie zapięty (najczęstszy powód zalania).
Upewnij się czy wszystkie mankiety dobrze przylegają do skóry.
Unikaj ostrych przedmiotów i kawałków lodu, które mogłyby spowodować uszkodzenie skafandra.
Nie próbuj otwierać zamka na siłę, gdy zamarznie po nurkowaniu. Może to spowodować przeciekanie na kolejnych nurkowaniach. Zanim otworzysz zamek bądź pewien, że ten całkiem odmarzł.
Jeżeli nie jesteś pewny, czy skafander jest szczelny, wypróbuj go najpierw na wodach ograniczonych.
Zalanie suchego skafandra — postępowanie.
Jeżeli suchy skafander przecieka natychmiast zakończ nurkowanie.
Jeżeli płynięcie sprawia ci trudności, zasygnalizuj osobie obsługującej linę, żeby cię wyciągnęła.

H. Hipotermia

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

– Opisać hipotermię

– Określić 5 rodzajów utraty ciepła.

-Określić typowe symptomy związane z hipotermią.

-Opisać zalecane procedury pierwszej pomocy w wypadku wystąpienia hipotermii.

– Wymienić 5 procedur, których należy unikać podczas postępowania z pacjentem z hipotermią.

– Wymienić 5 sposobów na przeciwdziałanie hipotermii.

– Określić czynniki zwiększające podatność osoby na hipotermię.

Definicja: Hipotermia jest stanem, w którym ciało nie może utrzymać właściwej sobie temperatury. Ponieważ temperatura skóry i tkanek podskórnych może w normalnych warunkach wahać się o 5 lub więcej stopni, zjawisko hipotermii odnosi się do wewnętrznej temperatury. Zawsze, gdy temperatura ciała odejdzie od optymalnej wartości 36,6° może powstać stan zagrożenia życia.
Rodzaje utraty ciepła.
Promieniowanie. Wydzielamy ciepło z organizmu przez skórę, kiedy temperatura otoczenia jest mniejsza niż temperatura naszego ciała, podobnie jak słońce czy grzejnik.
Przewodzenie. Jest to proces przewodzenia ciepła pomiędzy obiektami znajdującymi się w bezpośrednim kontakcie ze sobą. Na przykład, osoba bez ochrony zanurzona w zimnej wodzie, doświadczy procesu przewodzenia ciepła z ciała do zimniejszej wody.
Konwekcja. Jest to typ przewodzenia, w którym jedna z substancji znajduje się w ruchu. Przykładem takiej utraty ciepła jest szybsze ochłodzenie nie osłoniętych części ciała, spowodowane wiatrem. Podstawy utraty ciepła przez konwekcję wyjaśniają dlaczego noszenie czapki jest takie istotne, 30% ciepła naszego ciała tracimy przez głowę.
Parowanie.

Pocenie się. Mechanizm eliminujący nadmiar ciepła z organizmu.
Dyfuzja wilgoci poprzez skórę. Proces pasywny. W momencie gdy wysycha zewnętrzna warstwa skóry, wilgoć przemieszcza się z wewnętrznych warstw tkanek do zewnętrznej i wyparowuje, nawilżając ciało.
Płuca. Nurek traci od 15%-30% ciepła poprzez parowanie przez płuca.

Oddychanie. Kiedy wdychasz chłodne powietrze, a wydychasz ciepłe, tracisz ciepło.

3 Hipotermia — symptomy.

Uwaga:

Przewodzenie, konwekcja i oddychanie są podstawowymi czynnikami powodującymi utratę ciepła pod wodą. Konwekcja, promieniowanie i parowanie są najważniejszymi formami utraty ciepła na powierzchni.

Hipotermia- symptomy
Dreszcze. Jest to najbardziej powszechny symptom hipotermii. Zazwyczaj pojawia się w pierwszej fazie spadku temperatury ciała. Ogólnie kobiety tracą temperaturę szybciej niż mężczyźni w związku z fizjologią i budową ciała. Można wyróżnić dwie odmiany dreszczy;

Kontrolowane. Dreszcze występują od czasu do czasu, nie są ciągłe. Kontrolowane dreszcze zaczynają się pojawiać kiedy temperatura ciała spada o jeden stopień (ze średniej 37° na 36° ). Jest to łagodna hipotermia.
niekontrolowane. Dreszcze są ciągłe i nie do opanowania. Nie kontrowane dreszcze pojawiają się kiedy temperatura spada do 35°/34°. Jest to średnia hipotermia.

Uwaga:

Jeżeli temperatura ciała spadnie poniżej 34° drżenie może ustać, jednak osoba może wykazywać zmniejszoną koordynację (zdolność ruchową), oraz osłabienie procesów myślowych, a nawet utratę przytomności. Taki stan jest bardzo poważny i wymaga wizyty u lekarza. Jest to przypadek ciężkiej hipotermii.

Pogorszenie oceny sytuacji

Irracjonalne zachowanie
Niezgrabność (zmniejszona koordynacja ruchowa)
Nie jest się w stanie wykonać typowych zadań nurkowych, takich jak sprawdzanie poziomu powietrza, wyrównywanie pływalność itp.
Nie zdaje sobie sprawy, że zimno ma na niego wpływ, oraz zaprzecza wystąpieniu problemu.

Zdrętwienie (włączając w to utratę zręczności motorycznej). Zdrętwienie kończyn może pojawić się u osób bez wystąpienia hipotermii, z powodu niewłaściwej ochrony przed zimnem (np. ubranie zbyt dużych rękawic). Zazwyczaj jednak, zdrętwienie kończyn spowodowane jest obronną reakcją organizmu na ochłodzenie, kiedy to ciepło z kończyn kumulowane jest w regionach istotnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W obu przypadkach należy natychmiast zakończyć nurkowanie.
Zaprzeczanie. Tak jak w wiele osób doznających wypadków, ofiary hipotermii mogą minimalizować powagę problemu, lub całkowicie zaprzeczają, że uraz wystąpił. Musisz nalegać, aby podjęli odpowiednie działanie. Przypadki takie są bardzo częste w ekstremalnie zimnych warunkach, gdy wiele osób przecenia swoją wytrzymałość na zimno, pozornie nie narzekają na to, że jest im chłodno i udają, że dobrze znoszą zimno. Uważaj na takich nurków.
Senność lub silne znużenie. Ekstremalne zmęczenie wynikające ze wzmożonego metabolizmu ciała w celu próby utrzymania temperatury ciała, często określa się niezasłużonym zmęczeniem, ponieważ osoba mogła się zmęczyć bez podjęcia znacznej aktywności fizycznej. Ponieważ zmęczenie oznacza wyczerpanie zapasu energii organizmu, jest również sygnałem do wystąpienia hipotermii.
Hipotermia — postępowanie
Nie nurkuj więcej w tym dniu.
Przenieś pacjenta do ciepłego pomieszczenia, aby powstrzymać dalszą utratę ciepła.
Ostrożnie zdejmij mokry skafander/ubranie. Zmiana ubrania będzie zależeć od techniki ogrzewania jaką zastosujesz.
Unikaj gwałtownego działania, które może spowodować nadmierny wstrząs- może wpłynąć na pracę serca.
Zadzwoń po pogotowie lub do lekarza, aby był on gotowy na przyjęcie pacjenta
Jeżeli nie ma szansy na szybkie przybycie lekarza, lub przetransportowanie chorego do szpitala, możesz podjąć się rozgrzania ofiary.
Procedury przy rozgrzewaniu;

pasywne ogrzewanie zewnętrzne. Użyteczne w łagodnych przypadkach (ofiara ma dreszcze i jest wyziębiona).
Ubierz ofiarę w ciepłe, suche ubranie — szczególnie w czapkę, szalik, rękawice i buty.
Otul chorego w śpiwór czy w koc- szczególnie głowę.
Powoli podawaj ciepły, słodki napój. Jest to raczej „psychologiczny” wpływ na chorego, gdyż nie ma to większego wpływu na rozgrzanie ciała.
Połóż w okolicy karku, pach i pachwin chorego owinięte w ręczniki butelki z ciepłą wodą, rozgrzane kamienie, lub inne ciepłe przedmioty. Uwaga: pacjent nie będzie w stanie prawidłowo ocenić temperatury, więc musisz być pewny, ze nie oparzysz pacjenta.

Unikaj poniższych sposobów udzielania pierwszej pomocy

Nigdy nie pozwól pacjentowi palić papierosów ani pić alkoholu czy napojów zawierających kofeinę.
Nie rozcieraj i nie masuj pacjenta
Nie próbuj rozgrzewać (poprzez gorącą kąpiel czy prysznic), ani transportować pacjenta, jeżeli masz możliwość wezwania karetki.
Nie podawaj aspiryny ani innych lekarstw.
Nie pozostawiaj chorego samego bez opieki.
Nie pozwól aby pacjent jadł śnieg.

Hipotermia —leczenie
w ciężkich przypadkach jak na przykład zalanie suchego skafandra, wpadnięcie do przerębla czy inne długie wystawienie ciała na oddziaływanie zimna, konieczna jest pomoc lekarza w celu zapewnienia odpowiedniego, ostrożnego ogrzania. Jeżeli masz wątpliwości zawsze skontaktuj się z lekarzem.
Hipotermia — zapobieganie.
Nurkuj tylko w odpowiednim skafandrze nurkowym
Ograniczaj przebywanie w zimnych warunkach.
Zwracaj uwagę na pojawienie się objawów hipotermii u siebie oraz partnera.
Zawsze bądź ciepło ubrany na powierzchni. Zawsze noś czapkę!
Przyzwyczajaj się do prawidłowego odżywiania i wystarczającej porcji snu, aby pozostać w dobrej kondycji fizycznej.
Czynniki, które powodują zwiększenie predyspozycji do wystąpienia hipotermii.
złe odżywianie
palenie papierosów
niewystarczająca ilość snu w noc przed nurkowaniem
picie alkoholu
choroba
odwodnienie

I. Inne problemy podczas nurkowania pod lodem

Cele nauki

Do końca sesji będziesz w stanie:

– Określić objawy i symptomy zmarznięcia i odmrożenia.

– Przeciwdziałać zmarznięciu i odmrożeniu i udzielać pierwszej pomocy.

– Wyjaśnić w jaki sposób zimna woda wpływa na absorpcję azotu przez organizm, oraz jak reagować na ten efekt.

– Zareagować odpowiednio do następujących sytuacji awaryjnych podczas nurkowania pod lodowego: 1) niekontrolowane wynurzenie; 2) brak powietrza; 3) brak odpowiedzi na sygnał dawany liną; 4) rozerwanie liny; 5) podtopienie.

– Unikać następujących problemów nurkowania pod lodem: 1) zawalenie/zwisanie lodu; 2) wpadnięcie do przerębla 3) przerwanie komunikacji liną spowodowane formacjami lodu.

Przemarznięcia (mogą wystąpić u osób pozostających na powierzchni, nie pod wodą).
Definicje

Zmarznięcie — wychłodzenie zewnętrznej warstwy skóry. Zazwyczaj dotyczy: uszu, nosa, brody, palców u rąk i nóg.
Powierzchniowe przemarznięcie — zamarznięcie skóry i jej wewnętrznych warstw tuż pod skórą.
Poważne przemarznięcie – zmrożenie skóry, oraz tkanek, nerwów i żył.

Oznaki i symptomy

Zmarznięcie – skóra jest blada, biała lub nieco jaśniejsza niż normalnie. U osób o jasnej karnacji przyjąć kolor jasno-czerwony, zanim stanie się biała.
Powierzchowne przemarznięcie – cechuje je lekko biaława lub blada skóra, sprawiająca wrażenie woskowej. Tkanka pod spodem jest miękka.
Poważne przemarznięcie / odmrożenie — skóra jest blada, zimna. Brak czucia w zmarzniętych miejscach.

Pierwsza pomoc przy zmarznięciu. Ogrzej przemarznięte miejsca poprzez:

Stałe przyciśnięcie ciepłej części ciała. Ręce można położyć na brzuchu lub włożyć pod pachy).
Chuchać na zmarznięte miejsca.
Powierzchniowe i poważne przemarznięcie wymaga pomocy lekarza. Przy odpowiednim ogrzewaniu i opiece lekarskiej można nie dopuścić do trwałego uszkodzenia tkanek.

Środki ostrożności przy udzielaniu pierwszej pomocy

Nie poruszaj przemarzniętą częścią ciała zaraz po jej odtajaniu (chyba, że lekarz poleci inaczej).
Unikaj sytuacji: zamrożenie — odtajanie – ponowne zamrożenie
Nie pozwól na ogrzewanie przy piecykach, grzejnikach samochodu, czy innych bardzo gorących źródłach ciepła.
Nie rozcieraj przemarzniętych miejsc — kryształki lodu powstałe w tkankach, mogą spowodować uszkodzenia.

Postępowanie — poszukaj profesjonalnej medycznej pomocy w celu prawidłowego ogrzania.
Zapobieganie

Szczelnie okrywaj się ubraniem, szczególnie w przypadku występowania silnego wiatru.
Staraj się utrzymać suche ubranie- zabierz ze sobą dodatkowe suche ubranie.
Unikaj zimnych, wietrznych warunków poniżej 14°C.

Absorpcja azotu.
Większa w zimnej wodzie w związku ze zwiększonym / przyspieszonym metabolizmem.
Dodaj w RDP 3m do twojej aktualnej planowanej głębokości, aby zrekompensować przyspieszoną absorpcję azotu.
Sytuacje awaryjne
Niekontrolowane wynurzenie. Wypuść jak najwięcej powietrza z KRW i suchego skafandra, wynurzaj się butlą do góry, aby złagodzić skutki uderzenia o lód i uniknąć uderzenia głową. Pamiętaj o konieczności ciągłego oddychania!
Brak powietrza. Rozpocznij oddychanie z alternatywnego źródła powietrza swojego partnera (polecane jest dodatkowe alternatywne źródło powietrza), pociągnij trzy razy za linę i zakończ nurkowanie. [Ćwiczenia z brakiem powietrza nie będą przeprowadzane na tym kursie, ani na w żadnym środowisku bez bezpośredniego dostępu do powierzchni.]
Brak odpowiedzi na sygnały dawane liną.

Nurek zabezpieczający (lub para) podąża na osobnej linie wzdłuż liny pary nurkującej.
Jeżeli para nurkowa nie została odnaleziona, należy rozpocząć postępowanie jak w przypadku zerwania liny.

Zerwanie liny.

Para nurkowa wynurza się pod lód w poszukiwaniu liny, aby zaoszczędzić powietrze oraz żeby znaleźć znaki wzoru na powierzchni (odśnieżony wzór dookoła przerębla).
Nurek ubezpieczający (lub para nurków), podąża aż do końca zerwanej liny, a następnie rozpoczyna płynięcie po promieniu (który jest tworzony przez linę), tuż pod powierzchnią lodu oraz na dnie (o ile to konieczne).
Nurkowie zabezpieczający poszukują tak długo, aż zużyją 2/3 zapasu powietrza, lub gdy znajdą się zaginieni nurkowie.

Podtopienie się. Pomyślna resuscytacja u ofiar podtopienia w zimnej wodzie, nawet po dłuższym pobycie ofiary pod wodą są dobrze udokumentowane. Dlatego zawsze należy podjąć reanimację.
Inne sytuacje awaryjne
Uginanie/załamanie się lodu

Może się to zdarzyć w ciepłe, słoneczne dni kiedy lód dookoła przerębli będzie ogrzewany przez promienie słoneczne, oraz wodę. Może to spowodować, że duże fragmenty lodu o grubości nawet 20 cm, będą się uginać lub pękać pod ciężarem ludzi i sprzętu. Aby uniknąć takiej sytuacji znajdź grubszy lód i rozłóż sprzęt, lodowe bloki z przerębla, oraz personel w odległości około 6 m od przerębli.

Wpadnięcie do wody w przerębli lub poprzez pęknięty lód.

Jeżeli na powierzchnię lodu dostanie się woda, staje się on bardzo śliski. Upewnij się, że wszystkie osoby przebywające w pobliżu przerębli są asekurowane linami oraz ubrane w skafandry nurkowe. Ponadto zadbaj o rozsypanie piasku lub popiołu dookoła przerębli, jako środka anty-poślizgowego.
Jeżeli zdarzy się, że ktoś bez ochrony wpadnie do wody priorytetowa jest szybka reakcja, ponieważ już po kilku minutach ofiara nie będzie w stanie reagować. Ratownik powinien być ubrany w skafander nurkowy i być przywiązany liną. Po dotarciu do ofiary należy delikatnie ją wydobyć, tak aby uniknąć szoku i dodatkowego zdenerwowania ofiary. Jeżeli lód nie wytrzyma ciężaru dwóch osób, ratownika wraz z ofiarą powinno się wyciągnąć za pomocą liny. Nigdy nie rozpoczynaj tej akcji ratunkowej bez ubranego skafandra i bez asekuracji za pomocą liny z boją czy innym nadmuchiwanym przedmiotem.

Przerwanie komunikacji liną z powodu podwodnych formacji lodowych.

Zapobieganie. Wyjmuj bloki lodu zamiast wpychać je pod lód. Pozwoli to uniknąć zaplątania się w nie lin asekuracyjnych.
Korekta. Jeżeli lina zablokowała się w podwodne formacje lodowe, para nurkowa powinna wrócić do miejsca gdzie lina się zablokowała, uwolnić ją i zasygnalizować OK.

Uwaga:

Nurkowanie w warunkach, kiedy temperatura powietrza osiąga -18°C, lub mniej, stwarza większe ryzyko awarii sprzętu, natychmiastowe zamarzanie sprzętu i nurków po wyjściu z wody, zwiększone szanse na wystąpienia hipotermii, oraz odmrożeń i ogólnie niekomfortowe warunki na powierzchni. Dlatego jeżeli jest to możliwe, ograniczaj nurkowanie pod lodem do temperatury 12°C lub wyższej, a w przypadku wietrznej pogody do – 4°C..

J. Procedury po nurkowaniu

Cele nauki

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

-Wymienić 4 czynności po nurkowaniu.

Zabezpiecz cały sprzęt (możesz wykorzystać podaną w tym podręczniku listę sprzętu).
Zamykanie przerębla. Włóż bloki lodowe z powrotem do przerębla, a krawędzie wypełnij śniegiem, aby przyśpieszyć ponowne zamarzanie.
Oznakowanie przerębli. Nad przeręblą powinny zostać poukładane gałęzie oraz pozostawione znaki ostrzegawcze.
Unikaj pozostawiania po sobie śmieci.

K. Podsumowanie- Podczas tego kursu omówiliśmy:

Powody i możliwości do nurkowania pod lodowego.
Rozważania sprzętowe.
Wyposażenie nurka.
Procedury nurkowania pod lodowego: wybór i przygotowanie miejsca nurkowego.
Procedury nurkowania pod lodowego: prowadzenie nurkowania.
Problemy ze sprzętem do nurkowania pod lodowego.
Hipotermia.
Inne problemy w nurkowaniu pod lodowym.
Czynności po nurkowaniu.

V. Ogólne postanowienia na wody otwarte

Włączaj kursantów w każdy aspekt czynności planowania nurkowania. Pamiętaj, że po tym kursie powinni być w stanie samodzielnie zaplanować nurkowanie pod lodowe.
Zawsze przeprowadzaj odprawę przed nurkowaniem, zawierającą wszystkie elementy z Tabliczek Divemastera PADI, oraz dostarcz szczegółowych informacji na planowaniu przed nurkowaniem. Im lepsza odprawa, tym lepiej przygotowanie i nurkowania pod lodowe.
Przypisz grupy nurkowe zgodnie z ich możliwościami i ustal procedurę zameldowania i wymeldowania się.
Przydziel zadania logistyczne kadrze i powtórz protokoły awaryjne.
Zaleca się skorzystanie z pomocy wykwalifikowanych Certyfikowanych Asystentów. Wykwalifikowany, Certyfikowany Asystent oznacza Divemastera PADI lub wyższym stopniem, ze stopniem PADI Ice Diver. Certyfikowany Asystent może pełnić funkcję nurka ubezpieczającego, lub divemastera pod wodą.
Nurkowanie szkoleniowe 1 jest podwodną wycieczką pod przewodnictwem Instruktora lub jego asystenta. Niekiedy najlepszym miejscem dla Instruktora jest powierzchnia, skąd może kontrolować nurkowanie. Do uzyskania kontroli pod wodą, nadzoru i komfortu kursanta, instruktor lub divemaster może być przywiązany do drużyny nurkowej- na szczycie konfiguracji.
Podczas nurkowań szkoleniowych 2 i 3, nurkowie każdej pary nurkowej powinni prowadzić na zmianę- nurek A i nurek B. Lub jako alternatywa Instruktor lub Certyfikowany Asystent może odgrywać rolę nurka A lub B, z kursantem na pozycji umożliwiającej ćwiczenie kontrolowania sygnałów.
Kadra musi zwracać uwagę na komfort i radość. Dla niektórych osób nurkowie pod lodem może być szczególnie niepokojące.
Jest to środowisko bez bezpośredniego dostępu do powierzchni. Musisz ściśle przestrzegać współczynnika PADI kursant- instruktor 2:1.
Na nurkowaniu 3 pozwól kursantom na zaplanowanie i poprowadzenie wszystkich elementów nurkowania pod nadzorem Instruktora, lub Certyfikowanego Asystenta.[Instruktor lub Certyfikowany Asystent wciąż towarzyszy nurkom na każdym nurkowaniu.]
Aby uniknąć zaplątania i możliwości zgubienia maski, fajka powinna być odpięta i schowana w miejscu skąd można ją szybko wyciągnąć (np. do kieszeni KRW).
Podczas każdej sesji na wodach otwartych kursanci powinni zamieniać się rolami nurka ubezpieczającego, wsparcia z powierzchni i nurka.
Nurkowanie nie musi trwać 20 min, jeżeli kursantom jest zimno, lub zużyli 2/3 zapasu powietrza. Nurkowanie powinno być przerwane po wystąpieniu któregokolwiek z tych czynników.
Pomimo, że nurkowania te będą raczej płytkie i krótkie, przed i po zakończeniu każdego z nich, kursanci powinni sprawdzić RDP stosując się do zasady nurkowania w zimnej wodzi i wyczerpujących warunkach.

VI. Sesje na wodach otwartych

Dla jasności każde nurkowanie na wodach otwartych jest całkowicie opisane. Umiejętności i procedury specyficzne dla konkretnego nurkowania wyszczególnione są wytłuszczonym drukiem.

A. Nurkowanie Szkoleniowe 1

Wymagania zaliczeniowe

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

– Zademonstrować odpowiednie techniki do wybrania i przygotowania miejsca nurkowania pod lodowego.

– Wykonywać zajęcia pomocy powierzchniowej.

-Wykonywać zajęcia nurka ubezpieczającego.

-Utrzymywać neutralną pływalność podczas nurkowania.

-Kontrolować swój zapas powietrza i wynurzyć się na powierzchnię z ciśnieniem nie mniejszym niż 1/3 ciśnienia początkowego.

Odprawa przed nurkowaniem
Ocena warunków i orientacja w terenie.
Opis topografii pod powierzchnią.
Powtórka procedur awaryjnych (ogólne i charakterystyczne dla nurkowania pod lodem).
Przygotowanie miejsca nurkowego.
Przebieg nurkowania – powtórz zadania do wykonania podczas nurkowania 1

Przyzwyczajenie do nurkowania pod lodem

Utrzymywanie prawidłowej pływalności podczas całego nurkowania.
Utrzymywanie zużycia powietrza w granicach zasady „trzeciej części”.
Nurkowie wzajemnie kontrolują swój sprzęt oraz zużycie powietrza.
Unikanie uderzania głową o lód podczas wynurzenia.

Przydzielenie par nurkowych.
Procedury przed nurkowaniem
Powtórz zasady nurkowania w zimnej wodzie i zaplanuj profilu nurkowania z RDP
Przygotuj osobisty sprzęt.
Ubierz sprzęt nurkowy.
Wylicz ciśnienie zawracania według reguły jednej trzeciej i zapisz wynik na tabliczce.
Kontrola bezpieczeństwa przed nurkowaniem (KOKOS)(włączając w to sprawdzenie uprzęży i liny).
Prawidłowe wejście do wody.
Zanurzenie.
Najpierw, popłyń z kursantami tuż pod powierzchnią lodu, niedaleko od przerębli, tak aby zaaklimatyzowali się do środowiska.
Wypuść powietrze z KRW i suchego skafandra i rozpocznijcie prawidłowe zanurzenie nogami w dół.
Zadania do wykonania podczas nurkowania 1
Nawigacja. Instruktor lub asystent instruktora prowadzi, zwracajcie uwagę, aby pozostać w strefie światła dziennego, nie przekroczyć limitów głębokości i odległości oraz poczucia komfortu kursantów.
Kursanci powinni kontrolować pływalność tak, aby przez cały czas nurkowania utrzymywać neutralną pływalność.
Kursanci muszą uważnie kontrolować zużycie powietrza, aby zakończyć nurkowanie zgodnie z zasadą trzeciej części.
Kursanci kontrolują wzajemnie swój sprzęt zwracając uwagę na jego wadliwe działanie.
Wynurzenie
Nawiguj z Instruktorem lub Certyfikowanym Asystentem do przerębla.
Wynurzaj się z prędkością nie przekraczającą 18 m/min. Określ swoją prędkość wynurzania za pomocą głębokościomierza i czasomierza, lub komputera nurkowego ze wskaźnikiem szybkości wynurzania. Wynurzaj się z jedną ręką nad głową aby zapobiec uderzeniu o taflę lodu. Wykonaj 3 minutowy przystanek bezpieczeństwa na 5 m.
Procedury po nurkowaniu
Wyjście z wody. Wyjdź szybko, aby uniknąć oblodzenia sprzętu.
Zdejmij sprzęt, napij się czegoś ciepłego.
Ułóż cały sprzęt nurkowy w ciepłym miejscu, aby nie przymarzł, jeżeli planowane jest następne nurkowanie.
Oblicz i zapisz na tabliczce grupę ciśnieniową.
Odprawa po nurkowaniu
Pochwała i komentarz o wykonaniach kursanta.
Wszyscy kursanci zmieniają się rolami.
Logowanie nurkowania. (Instruktor pospisuje log booki)

B. Nurkowanie Szkoleniowe 2

Wymagania zaliczeniowe

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

-Utrzymać neutralną pływalność podczas nurkowania pod lodem.

– Kontrolować swój zapas powietrza i wynurzyć się z ciśnieniem w butli nie mniejszym, niż 1/3 początkowego ciśnienia.

Odprawa przed nurkowaniem.
Ocena warunków i zorientowanie się w terenie.
Opis topografii pod powierzchnią.
Powtórka procedur awaryjnych.
Przygotowanie miejsca nurkowego.
Przebieg nurkowania- przypomnij zadania z nurkowania 2.

– Nurek A prowadzi nurkowanie.

– Lider nurkowy, utrzymuje nurkowanie w granicach zapasu powietrza, komfortu i zasięgu penetracji.

Przydzielenie par nurkowych.
Procedury przed nurkowaniem
Powtórz reguły nurkowania w zimnej wodzie i zaplanuj profil nurkowania z RDP. Pamiętaj, że jest to nurkowanie powtórzeniowe, jeżeli jest drugim nurkowaniem wykonywanym tego dnia.
Przygotuj sprzęt osobisty.
Ubierz sprzęt.
Wylicz wartość ciśnienia zawracania zgodnie z zasadą trzeciej części i zapisz na tabliczce.
Kontrola bezpieczeństwa przed nurkowaniem (KOKOS, sprawdzenie uprzęży i liny).
Prawidłowe wejście do wody
Zanurzenie się
Najpierw, popłyń z kursantami tuż pod powierzchnią lodu, niedaleko od przerębli, tak aby zaaklimatyzowali się do środowiska.
Wypuść powietrze z KRW i suchego skafandra i rozpocznijcie prawidłowe zanurzenie nogami w dół.
Zadania do wykonania podczas nurkowania 2
Nawigacja. Nurek „A” prowadzi tak, aby pozostać w strefie naturalnego światła, oraz w granicach limitów odległości.
Kursanci kontrolują pływalność tak, aby przez cały czas trwania nurkowania utrzymywać neutralną pływalność.
Kursanci muszą uważnie kontrolować zużycie powietrza, aby zakończyć nurkowanie zgodnie z zasadą trzecich części.
Wynurzenie
Nawiguj z Instruktorem lub Certyfikowanym Asystentem z powrotem do przerębli.
Wynurzaj się z prędkością nie przekraczającą 18 m/min. Określ swoją prędkość wynurzania za pomocą głębokościomierza i czasomierza, lub komputera nurkowego ze wskaźnikiem szybkości wynurzania. Wynurzaj się z jedną ręką nad głową aby zapobiec uderzeniu głową o taflę lodu. Wykonaj przystanek bezpieczeństwa na 5 m przez 3 min.
Procedury po nurkowaniu
Wyjście z wody.
Zdejmij sprzęt, napij się czegoś ciepłego.
Ułóż cały sprzęt nurkowy w ciepłym miejscu, aby nie przymarzł jeżeli będzie wykonywane jeszcze jedno nurkowanie. [Pamiętaj że możesz wykonać tylko dwa nurkowania dziennie.]
Oblicz i zapisz na tabliczce grupę ciśnieniową.
Odprawa po nurkowaniu.
Wszyscy kursanci zamieniają się rolami.
Zalogowanie nurkowania. (Instruktor podpisuje log booki.)

C. Nurkowanie Szkoleniowe 3

Wymagania zaliczeniowe

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

-Przygotować, zorganizować i przeprowadzić nurkowanie pod lodowe.

– Zastosować się do właściwych procedur po nurkowaniu (zabezpieczenie przerębla).

– Utrzymać neutralną pływalność podczas nurkowania pod lodem.

– Kontrolować zapas powietrza i zakończyć nurkowanie z ciśnieniem butli nie mniejszym niż 1/3 ciśnienia początkowego.

Odprawa przed nurkowaniem.
Ocena warunków i zorientowanie się w terenie.
Opis topografii pod powierzchnią.
Powtórka procedur awaryjnych.
Przebieg nurkowania- przypomnij zadania z nurkowania 3.

– Nurek B prowadzi nurkowanie.

– Lider nurkowy, utrzymuje nurkowanie w granicach zapasu powietrza, komfortu i zasięgu penetracji.

Przydzielenie par nurkowych.
Procedury przed nurkowaniem
Powtórz reguły nurkowania w zimnej wodzie i zaplanuj profil nurkowania z RDP.
Przygotuj sprzęt osobisty.
Ubierz sprzęt.
Wylicz wartość ciśnienia zawracania zgodnie z zasadą trzeciej części i zapisz na tabliczce.
Kontrola bezpieczeństwa przed nurkowaniem (KOKOS, sprawdzenie uprzęży i liny).
Prawidłowe wejście do wody
Zanurzenie się
Najpierw, popłyń z kursantami tuż pod powierzchnią lodu, niedaleko od przerębli, tak aby zaaklimatyzowali się do środowiska.
Wypuść powietrze z KRW i suchego skafandra i rozpocznijcie prawidłowe zanurzenie nogami w dół.
Zadania do wykonania podczas nurkowania 3
Nawigacja. Nurek B prowadzi tak, aby pozostać w strefie naturalnego światła, oraz w granicach limitów odległości.
Kursanci kontrolują pływalność tak, aby przez cały czas trwania nurkowania utrzymywać neutralną pływalność.
Kursanci muszą uważnie kontrolować zużycie powietrza, aby zakończyć nurkowanie zgodnie z zasadą trzecich części.
Wynurzenie
Nawiguj z Instruktorem lub Certyfikowanym Asystentem z powrotem do przerębli.
Wynurzaj się z prędkością nie przekraczającą 18 m/min. Określ swoją prędkość wynurzania za pomocą głębokościomierza i czasomierza, lub komputera nurkowego ze wskaźnikiem szybkości wynurzania. Wynurzaj się z jedną ręką nad głową aby zapobiec uderzeniu głową o taflę lodu. Wykonaj przystanek bezpieczeństwa na 5 m przez 3 min.
Ułóż cały sprzęt nurkowy w ciepłym miejscu, aby uniknąć jego zamarznięcia (pamiętaj, że możesz wykonać dwa nurkowania dziennie.)
Oblicz i zapisz grupę powtórzeniową na tabliczce (jeśli możliwe).
Procedury po nurkowaniu
Wyjście z wody.
Zdejmij sprzęt, napij się czegoś ciepłego.
Ułóż cały sprzęt nurkowy w ciepłym miejscu, aby nie przymarzł, jeżeli tego dnia będzie wykonywane jeszcze jedno nurkowanie.
Oblicz i zapisz na tabliczce grupę ciśnieniową.
Odprawa po nurkowaniu
Pozytywne wzmocnienie i omówienie wykonania kursantów.
Kursanci zamieniają się rolami.
Zalogowanie nurkowania. (Instruktor podpisuje log booki.)

D. Nurkowanie Szkoleniowe 4 (opcjonalne)

Uwaga:

Ta sesja szkoleniowa została zaprojektowana, aby pozwolić kursantom oswoić się z radzeniem sobie z problemami występującymi zarówno podczas nurkowania pod wodą, jak również na powierzchni.

Wymagania zaliczeniowe

Do końca tej sesji będziesz w stanie:

-Wykonać pod lodowe poszukiwanie drużyny nurkowej oddzielonej od liny zabezpieczającej.

-Odpowiednio zareagować na sygnały drużyny nurkowej: natychmiast mnie wciągnij.

-Zastosować odpowiednie procedury ratunkowe na powierzchni wobec osoby, która wpadła do wody przez lód.

Odprawa przed nurkowaniem
Ocena warunków i zorientowanie się w terenie.
Opis topografii pod powierzchnią.
Powtórka procedur awaryjnych.
Przebieg nurkowania- przypomnij zadania z nurkowania 4

– Pod lodowe poszukiwania zaginionej pary nurków.

– Szybkie wyciąganie pary nurkowej.

– Podejście z powierzchni, kontakt i wyciągnięcie z wody, oraz pierwsza pomoc na wypadek hipotermii dla osoby, która wpadła do wody.

2.. Procedury przed nurkowaniem

Powtórz reguły nurkowania w zimnej wodzie i zaplanuj profil nurkowania z RDP.
Przygotuj sprzęt osobisty.
Ubierz sprzęt.
Wyliczyć wartość ciśnienia zawracania zgodnie z zasadą trzeciej części i zapisać na tabliczce.
Kontrola bezpieczeństwa przed nurkowaniem (KOKOS, sprawdzenie uprzęży i liny).
Prawidłowe wejście do wody
Zadania do wykonania podczas nurkowania 4- scenariusze

Scenariusz Nr 1; zagubiona para nurkowa

„Para nurków wchodzi do wody, w celu wykonania nurkowania pod lodem. Po zejściu pod lód, osoba obsługująca linę nie dostaje odpowiedzi na swoją sygnalizację i zgłasza nurkom zabezpieczającym utratę kontaktu z nurkującymi.

Procedury
Podziel grupę na „zagubionych nurków, „obsługę liny” oraz „nurków poszukujących”, po zakończeniu niech kursanci zamienią się rolami.

2.Wyjaśnij kursantom kolejne etapy reakcji i pozwól im poćwiczyć.

Ćwiczenie to ma charakter instruktażowy, a nie oceniający. Najważniejsze jest zdobycie umiejętności, rozpoznanie i rozwiązanie najczęściej występujących problemów, nie rozwinięcie pełnej kompetencji.
Prezentacja
Para nurkowa zanurza się pod lód i odpływa od przerębla i symuluje utratę liny (brak reakcji na sygnały z powierzchni). Następnie nurkowie wynurzają się pod powierzchnię lodu i czekają na odnalezienie.
Osoby obsługujące linę powinny nadal kontrolować grupę nurkową.
Osoby obsługujące linę zgłaszają nurkom zabezpieczającym, że został utracony kontakt z nurkującymi.
Para ratowników zabezpieczających przygotowuje się do pod-lodowego poszukiwania.
Sprzęt nurków zabezpieczających powinien być gotowy do szybkiego ubrania.
Osoby obsługujące liny pomagają nurkom zabezpieczającym w wykonaniu kontroli bezpieczeństwa przed nurkowaniem KOKOS, łącznie z uprzężą i linami.
Grupa poszukiwawcza wchodzi do wody i tuż pod powierzchnią rozpoczyna poszukiwanie po okręgu. Poszukiwanie trwa do momentu odnalezienia nurków przez poszukiwaczy, natknięciu się przez nurków poszukiwanych na linę pary nurków zabezpieczających, lub ktokolwiek osiągnie ciśnienie powietrza równe 1/3 ciśnienia początkowego. [Obydwie grupy — poszukiwanych i poszukiwaczy — muszą być zabezpieczane linami asekuracyjnymi.]

Scenariusz Nr 2: szybkie wyciągnięcie pary nurkowej

Para nurków przebywająca pod wodą sygnalizuje, że musi być szybko wydobyta z wody.

Procedury
Podziel grupę na „zagubionych nurków, „obsługę liny” oraz „nurków poszukujących”, po zakończeniu niech kursanci zamienią się rolami.

2.Wyjaśnij kursantom kolejne etapy reakcji i pozwól im poćwiczyć.

Ćwiczenie to ma charakter instruktażowy, a nie oceniający. Najważniejsze jest zdobycie umiejętności, rozpoznanie i rozwiązanie najczęściej występujących problemów, nie rozwinięcie pełnej kompetencji.
Prezentacja
Para nurkowa zanurza się pod lód i odpływa od przerębla tak daleko jak pozwoli długość liny czy inne określone limity.
Para nurków, która ma być wydobyta powinna znajdować się tuż pod lodem, tak aby szybkie wydobycie nie spowodowało szybkiego wynurzenia.
Para nurko sygnalizuje na linie, że musi być natychmiast wydobyta.
Nurkowie powinni trzymać jedną rękę nad głowa, żeby nie uderzyć się w głowę podczas wyciągania.
Osoby obsługujące linę asekuracyjną reagują na sygnał i zaczynają wybierać linę ręka za ręką, lub chwytając delikatnie linę i odchodząc od przerębli.

Scenariusz 3: reakcja na nagłe zanurzenie/wpadnięcie przez cienki lód.

Procedury
Podziel grupę na „zagubionych nurków, „obsługę liny” oraz „nurków poszukujących”, po zakończeniu niech kursanci zamienią się rolami.

2.Wyjaśnij kursantom kolejne etapy reakcji i pozwól im poćwiczyć.

Ćwiczenie to ma charakter instruktażowy, a nie oceniający. Najważniejsze jest zdobycie umiejętności, rozpoznanie i rozwiązanie najczęściej występujących problemów, nie rozwinięcie pełnej kompetencji.
Ofiara i ratownicy powinni być ubrani w skafandry nurkowe łącznie z kapturami, butami i rękawicami.
Prezentacja
W miejscach, gdzie nie ma wody otwartej, ćwiczenie można przeprowadzić korzystając z przerębla.
Podejście
W momencie gdy ofiara znajdzie się w wodzie, ratownicy w skafandrach powinni być przywiązywani do lin asekuracyjnych.
Ratownicy podchodzą do ofiary na odległość około 15 m, sprawdzając czy lód nie pęka i nie ugina się.
Jeżeli lód pęka ratownicy kontynuują podejście, płynąc w skruszonym lodzie w stronę poszkodowanego.
Kontakt
Unikaj szorstkiego traktowania poszkodowanego.
Chwyć poszkodowanego za ramiona i pozwól podobnie chwycić się ratowanemu. Niech osoby obsługuj linę wyciągną was z wody.
Pierwsza pomoc
Przeprowadź odpowiednią pierwszą pomoc na wypadek hipotermii.
Procedury po nurkowaniu
Zdejmij sprzęt, napij się czegoś ciepłego
Ułóż cały sprzęt nurkowy w ciepłym miejscu, aby uniknąć jego zamrożenia, jeżeli będzie wykonywane kolejne nurkowanie
Odprawa po nurkowaniu
Pozytywne wzmocnienie i ocena wykonania kursantów.
Zalogowanie nurkowania. (Instruktor podpisuje log booki)

Dodatek

Lista sprzętu (nurkowanie pod lodem)

Maska

Fajka

Płetwy

Suchy lub mokry skafander

Akcesoria do suchego skafandra

– dodatkowy balast

– obciążniki na kostki

-talk

– wosk do zamków

– zestaw do łatanie dziur

– kaptur

– rękawice

System balastowy

Automat (z komorą środowiskową)

alternatywne źródło powietrza

KRW (z inflatorem niskiego ciśnienia)

Instrumenty:

– manometr

– głębokościomierz

– kompas

– komputer

– czasomierz

Dwie butle

Dwie latarki

13.RDP

Nóż nurkowy

Tabliczka do pisania pod wodą

Gwizdek

Książka nurkowa (logbook)

Kolce do chodzenia po lodzie

Okulary przeciwsłoneczne

Odpowiednie ubranie

– Zapasowe rzeczy

– Czapka

– szalik

– Długa i ciepła bielizna

– Dwie pary rękawic

Jedzenie

Napoje

Duży pojemnik z ciepłą wodą

Figura 1- Wzór Śnieżny na powierzchni lodu

Osoba wiążąca linę 1 zarządza liną

Osoba wiążąca linę 2 utrzymuje przerębel wolny od lodu, pomaga przy wejściu i wyjściu z wody

Nurek A

Nurek B

Pojedyncza lina Asekuracyjna łączy nurków

Śruba do lodu

Osoby wiążące linę (asekuracja powierzchniowa)

Nurkowie Ubezpieczający

Ubrani i przymocowani liną asekuracyjną

Figura 2- Nurkowe liny zabezpieczające

Wypożyczalnia sprzętu górskiego

Wypożyczalnia sprzętu górskiego

Wypożyczalnia Sprzętu Górskiego

Tak wygląda sprzęt nurkowy do wypożyczenia w naszej wypożyczalni sprzętu do nurkowania w Bielsku Białej

STANDARDY I PRZEGLĄD KURSU

Wymagania wstępne

Nadzór Instruktora

Postanowienia szkoleniowe na wody otwarte

PRZEGLĄD KURSU

Procedury Certyfikacji

KLUCZOWE STANDARDY

I. Przegląd kursu

II. Wymagania kursu Nurkowanie pod lodowe

III. Wymagania sprzętowe Instruktora i kursanta

IV. Tematy wykładów

A. Wprowadzenie, przegląd kursu, oraz przywitanie na kursie.

B. Powody i możliwości do nurkowania pod lodem

C. Rozważania sprzętowe

D. Wyposażenie nurka

E. Procedury nurkowania pod lodowego: Wybór miejsca i przygotowanie

F. Procedury: przeprowadzenie nurkowania

G. Problemy ze sprzętem do nurkowania pod lodem

H. Hipotermia

I. Inne problemy podczas nurkowania pod lodem

J. Procedury po nurkowaniu

K. Podsumowanie- Podczas tego kursu omówiliśmy:

V. Ogólne postanowienia na wody otwarte

VI. Sesje na wodach otwartych

A. Nurkowanie Szkoleniowe 1

B. Nurkowanie Szkoleniowe 2

C. Nurkowanie Szkoleniowe 3

D. Nurkowanie Szkoleniowe 4 (opcjonalne)

Scenariusz Nr 1; zagubiona para nurkowa

Scenariusz Nr 2: szybkie wyciągnięcie pary nurkowej

Scenariusz 3: reakcja na nagłe zanurzenie/wpadnięcie przez cienki lód.

Dodatek

Lista sprzętu (nurkowanie pod lodem)

Figura 1- Wzór Śnieżny na powierzchni lodu

Pliki Cookies